Mutasavvıf (D. 1493, Amasya – Ö. 1506, Şam).
Halvetî şeyhlerinin büyüklerinden. Cemaleddin-i Aksarayî neslindendir. Tasavvuf
eğitimini Pir Muhammed Bahaeddîn-i Erzincanî’den aldı. II. Bayezid’in daveti
üzerine İstanbul’a yerleştiyse de bir müddet sonra Hicaz’a gitti ve hac yolunda
Şam’ın Tebük Korusu mevkiinde öldü.
ESERLERİ:
Tefsîr-i Sûre-i Fâtiha, Şerh-i Erbaîn Hadîs-i
Kudsî, Şerh-i Erbaîn Hadîs-i Nebevî, Câmiatü’l-Esrâr ve’l-Garâib, Şerh-i Sad
Kelime-i İmâm Ali (Zübdetü’l-Esrâr), Cengnâme, Risâle-i Teşrîhiyye, Risâle fî
Beyâni’l-Velâyet, Tefsîrü Âyeti’l-Kürsî, Cevâhirü’l-Kulûb, Esrâru’l-Vudû,
Risâle-i Etvâr, Şerh-i Sad Kelime-i Sıddîk-ı Ekber, Risâle-i Fakriyye,
Şerhu’l-Beyteyn, Risâle fî İsmeyni’l-A’zameyn, Risâle-i Kevseriyye.
HAKKINDA: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri I (1972).