Samih Nafiz Tansu

Gazeteci-yazar (D. 6 Şubat 1906, Köprülü / Makedon­ya – Ö. 1976, İstanbul). Ba­bası Manastır Komutanı Muhlis Paşa’nın yaveri Yüzbaşı Abdurrahman Nafiz Bey’dir. Çocuk­luğu Rumeli’nin muhtelif şehirlerinde geçti. Balkan Savaşı’ndan sonra ailesi İs­tanbul’a göç etti. Öğrenimine, Üsküdar-Paşakapısı’ndaki Fıstıklı İlkokulunda başladı. Daha sonra İstanbul Sultanisine (lise) geçti. İlk sınıftan son sınıfa kadar ilk, orta ve Lise öğrenimini orada yaparak 1925 yılında mezun oldu. İstanbul Darülfünun (Üniversite) Ede­biyat ve Hukuk şubelerine aynı zamanda devam etti. Tarih-Coğrafya Bölümü sınavını verdi ve 1928’de Hukuk Şubesinden mezun oldu.

Öğretmenliğe İzmir Muallim Mektebinde başladı. Sonra Ankara Lisesine tarih öğretmeni ve müdür yardımcısı oldu. 1934’te İstanbul Kabataş Lisesine nakledildi ve aynı zamanda Boğaziçi Lisesinde ders verdi. İzmir’e bulunduğu yıllarda Vakit ve Son Saat gazetelerinin İz­mir muhabirliğini yaptı. Çalışmalarını Ankara’da muhabir­lik ve yazarlık yaparak sürdürdü. İstanbul’a dönünce Tasvir-i Efkâr, Vatan ve sonra Cumhuriyet gazetelerinde çalıştı. İtalya’ya gittiği zaman Cumhuriyet’in Roma muhabirliğini de yaptı. Millî Eğitim Bakanlığı onu, sanat tarihi alanında uzmanlık eğitimi alması için İtalya’ya Roma Üniversitesine gönderdi. 1947’den 1949’a kadar iki yıl Roma Üniversitesinde yüksek lisans yaptı. 1949-51’e kadar da sanat tarihi doktorası sınıflarına devam etti. Çeşitli fırsatlardan faydalanarak Avrupa’nın hemen her tarafını gezip gördü. Son yıllarında Rusya’ya ve Japonya’ya gitti. Bu gezi izlenimleri ile çeşitli yazıları sırasıyla Milliyet, Cumhuriyet, Yeni Sabah, Dünya, Son Havadis ve Tercüman gazetelerinde çıktı.

ESERLERİ:

İki Devrin Perde Arkası - Bebekte Akşam Oldu, Şeyhşamil, Hazret-i Muhammed’in Hayatı, Romanofların Sonu.

KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).