Saz şairi (D. 1856, Deliktaş bucağı / Kangal / Sivas - Ö. 1899).
Asıl adı Mustafa’dır. Şiirlerinde önce İcâdî, sonra Cehdî mahlaslarını kullandı
ise de asıl ününü Ruhsâtî mahlasıyla söylediği deyişleriyle kazandı. Çocuk
yaşta öksüz kaldı. El kapılarında büyüdü. Okuma ve yazmayı köyünde Âşık
Feryâdî’den öğrendi. Kusurî’den ise saz çalmayı öğrendi. Çiftçilikle uğraştı.
Geçimini sazı ile bucak bucak gezerek çalıp söylemekle kazandı. Anadolu’nun
birçok şehrini dolaştıktan sonra köyüne döndü. Dört kez evlenmiş olmasına
rağmen dört hanımı da genç yaşlarda öldüler. Oğlu Âşık Minhâcî’nin ölümüyle
perişan oldu.
Şakir adlı bir Bektaşî şeyhine bağlandığı söylenen Ruhsatî,
tasavvuf konularını işlediği didaktik ahlâkî şiirlerinin yanı sıra aşk şiirleri
de yazdı. Lirik deyişleri ve yergileriyle Anadolu’da haklı bir şöhrete
sahiptir. Halk geleneğine bağlı hece ölçüsü ile söylediği şiirlerinin dışında
aruzla ölçüsüyle yazıdığı şiirleri de vardır. Şiirleri Kadri Özyalçın
tarafından toplanarak, Deliktaşlı Ruhsati: Hayatı ve Eserleri (1936)
adıyla, Eflatun Cem Güney-Çetin Eflatun Güney tarafından Ruhsati: Hayatı ve
Şiirleri (1958) adlı iki kitapta yayımlandı.
KAYNAK: Kadri Özyalçın / Deliktaşlı Ruhsati, Hayatı ve Eserleri
(1936), Eflatun Cem Güney - Çetin Eflatun Güney / Ruhsati Hayatı ve Şiirleri
(1958), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999),
Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), Alim Yıldız
/ Sivaslı Şairler Antolojisi (2003), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
