Şair (D. ?, İstanbul – Ö. 1903, İstanbul). Asıl adı Ali Rıza’dır.
Şiirlerinde “Rıza” adını kullandı. Mülkiye Mektebi (Siyasal Bilgiler Okulu)’ni
bitirdikten sonra Manastır vilâyeti maiyet memurluğuna atandı. Yanya vilâyetine
bağlı çeşitli ilçelerde kaymakamlık yaptı. Hastalandıktan sonra İstanbul’a
yerleşti ve yaklaşık kırk yaşlarındayken burada öldü. Şiirleri sûfiyâne olduğu
için “Şâir-i ilâhî-nevâ” namıyla anıldı. Eserleri, dostlarından Bursalı Mehmed
Tahir Bey’de kaldı.
ESERLERİ:
Dîvân-ı Eş’âr, Ganâimü’l-Gâzî fî Bilâdi’n-Niyâzî (N. Mısrî’nin üç
gazelinin şerhi), el-Müşekkâtü’n-Necât ve Sırru Sûreti’l-İhlâs, Kitâbü’t-Tevhîd
fî Sırrı’l-Mecîd, Sâletü’l-Cûd ilâ Ehli’ş-Şuhûd.
KAYNAK: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c.
IV, 2002), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
