Mutasavvıf, halk ozanı (D. 1894, Dişidi /
Elazığ – Ö. 1962, Malatya). Yedi yaşında Kur’an’ı ezberledi. Arapça
öğrendi ve İslâm ilimleri okudu. On iki yaşında babasını kaybedince Elazığ’a
giderek Hacı İzzet Paşa Medresesini bitirdi. Birinci Dünya Savaşı’nda beş yıl
Hasankale ve Van Gölü doğu cephelerinde bulundu. Savaştan sonra Harput’ta
Nakşî şeyhi Bedreddin Efendi’ye bağlandı (1917). Daha sonra Battalgazi (Eski
Malatya) ilçesine imam olarak atandı (1926). Burada bir süre görev yaptıktan
sonra Nacar Hacı Güzel Muhammed’e intisab etti. Bu dönemde dinî, tasavvufî
şiirler söylemeye başladı. Kaside ve gazelleriyle tanınan Göçmez’in 1929-39
yılları arasında söylediği şiirler Kemal Gürdoğan tarafından derlenerek Âşık
Mustafa Sıtkı Dîvânı, Tasavvufî Hakikat Güldestesi (1959) adıyla
yayımlandı.
HAKKINDA: TDE Ansiklopedisi (c. 3, 1979), M.
Gülseren - A. Şentürk / Malatyalı Şairler Antolojisi (1993), TDOE – TDE
Ansiklopedisi 4 (2004).
