Şair ve yazar (D. 1861, Edirne – Ö. 6 Ekim 1936). Kadirî şeyhi
Ahmed Niyâzi Efendi’nin oğludur. Öğrenimini memleketinde tamamladıktan sonra
İstanbul’da Maarif Nezaretinde (Eğitim Bakanlığı) mümeyyiz (yazıları düzelten
kâtip) olarak memurluk yaptı. Namık Kemal ve arkadaşlarının yazılarını
yayımladığı Şah ve Envar-ı Zekâ dergilerini çıkardı, Tarik
gazetesinin başyazarlığını yaptı. Basiret gazetesinde önce fıkralar,
daha sonra makaleler yazdı. Döneminin edebiyatçılarını tanıtan antolojiler hazırladı.
Hikâye ve şiirleri yaşadığı dönemde ilgi görmüşse de aşırı duygusallığı ve
teknik yönden zayıflığı nedeniyle eserleri kalıcı olamadı.
ESERLERİ:
HİKÂYE-ROMAN: Bir Çiçek Demeti (1885), Tezkir-i Mazi
(1885), Yeis yahut Cürm-i Meşhut (1885), Flora (1885), Hayf
(1886), Gözyaşları (1886), Cüzdanımdan Birkaç Yaprak (1886), Hayal-i
Şebab (1887), Neyyir (1889), Ressam (1889), Pembe Ferace
(1892), Lorans (1892), Defter-i Âmâlim (1892), İzdivaç-İmtizaç
(1893), Tesir-i Edebiye (1893), Bir Kızın Babası (1894), Küfran-ı
Nimet (1896), Son Salon ve Aşk (1899).
ANTOLOJİ: Müntehâbât-ı Cedide (2 cilt, 1884), Asâr-ı
Meşâhir (1885).
ŞİİR: Medfun Emeller (2 cilt).
KAYNAK: Mehmet Turan Yarar / Doruktan
Doruğa - Güfte Şairleri (1992), E. Özarslan / Mustafa Reşid Bey: Hayatı ve
Eserleri (Erzurum Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, basılmamış
yüksek lisans tezi, 1994), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen.
6. bas. 1999), TDE Ansiklopedisi (c. 6), TBE Ansiklopedisi (2001), İbnülemin
Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. IV, 2002), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
