Tarihçi, devlet adamı (D. 1824, İzmir - Ö. 1890, İstanbul). Özel
öğrenim görerek yetişti. İstanbul’da Babıâli Tercüme Kaleminde memurluğa
başladı. Mabeyn Başkâtipliği (1867), Divan-ı Muhasebat (1873) ve Temyiz
Mahkemesi Reisliği (1877), Defter-i Hâkâni (1877) ve Maarif (1881)
nazırlıklarında (bakanlık) bulundu. Son görevi Evkaf (Vakıflar) Nazırlığıydı
(1885). Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluşundan 1841 yılına kadarki dönemini
anlatan Netâyic-i Vukuât adlı tarihi, Osmanlı tarih yazarlığının en
önemli örneklerindendir. Eser, 1979 yılında Neşet Çağatay tarafından
yayımlandı.
KAYNAK: İhsan Işık /
Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2. bas., 2009).