Yazar
(D. 1887, Çanakkale – Ö. 1945). İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi ve Paris
Siyasal Bilimler Okulu mezunu. Sorbon Üniversitesinde Hukuk doktorası verdi.
Birinci Dünya Savaşı yıllarında Suriye’de IV. Ordu Karargâhında şube müdürlüğü
yaptı. Bir ara ağabeyi Celâl Nuri’nin yerine İleri gazetesini yönetti.
Sosyalist Partisi genel sekreteri oldu. İlk grevlerden İstanbul tramvay grevini
yönetti. 1919’da Mustafa Kemal’in emriyle İtalya’ya, oradan İsviçre’ye gitti.
İstanbul’da gazetecilik ve istihbaratla görevlendirildi. Kurtuluş Savaşından
sonra Lozan Konferansına katıldı. 1924’te Son Telgraf gazetesini
çıkardı. 1925’te bu gazetenin diğer yazarlarıyla birlikte İstiklâl Mahkemesinde
yargılandı ve beraat etti. İki yıl Midilli adasında Türk delegesi olarak görev
yaptı. 1931’de Hukuk Fakültesi, Yüksek İktisat ve Ticaret Mektebinde profesör
oldu. 1945’te siyasal yazılar yazdığı gerekçesiyle öğretim görevliliğinden
alındı.
BAŞLICA
ESERLERİ:
Kooperatifçilik (1931), Sevr ve Lozan (1934), Yasaların
Çatışması (1934), Günün Hukukî ve İçtimaî Meseleleri (1935), Marx’ın
Kapitali (1936), Yeni Edebiyat-Sosyalist Gerçekçilik (derleme,
1940), Siyasî Tarih (1941).
HAKKINDA: Yurt Ansiklopedisi (c. I, 1982), TBE
Ansiklopedisi (2001).
