Şair
ve yazar (D. ? Kerkük - Ö. 1762, Bursa). Osman Nevres’ten ayırt etmek için
Nevres-i Kadim adıyla da anıldı. Divan kâtipliğini yaptığı Hekimoğlu Ali
Paşa’yla Tebriz Seferine (1731) katıldı. Dönüşünde müderrislik yaptı (1734).
Bosna, Tokat kadılıklarında bulundu. Hicivleri nedeniyle görevinden sık sık
alınarak Resmo (1749-55) ve Bursa’da (1755-57) sürgün hayatı yaşadı. Kütahya
kadısıyken (1758) azledilerek sürüldüğü Bursa’da öldü.
Edebiyat,
tarih ve tasavvuf alanında verdiği eserlerle düzyazı ustası da sayılan
Nevres’in, şiirleriyle Divan edebiyatının büyük şairleri arasında yer alarak,
Namık Kemal dahil, kendisinden sonra gelen birçok şairi etkilediği kabul
edildi.
ESERLERİ:
Türkçe
Divan, Farsça Divan, Arapça Divan, Gazve-i Bedr (Bedir Savaşını anlatan mesnevisi), Vakayi-i Tebriz (Hekimoğlu
Ali Paşa’nın Tebriz Seferini anlatır), Tarihi Cihangir Şah (Cihangirnâme
çevirisi), Lugaz Risalesi (Türkçe ve Farsça Lugatlar), Münşeât
(çoğu sürgünde iken yazdığı 59 mektup), Mebaliğü’l-Hikem (İranlı
Mutasavvıf Abdülvahhabü’l-Ensarînin Nesayih adlı eserinden seçme parçaların
çeviri ve açıklamaları, 1886).
KAYNAK:
Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri II (1972), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).