Yönetici, Vali, İçişleri Bakanlarından (D. 1862, İbradı / Antalya – Ö. 29 Eylül 1949, İstanbul). Bazı kaynaklarda Cemal Bey adıyla geçmekte, Artin Cemal lakabıyla da bilinmektedir.
Babası Ahmed Nazif Efendi'ydi. Cumhuriyet dönemi maliye bakanlarından Halit Nazmi
Keşmir'in (1897-1948)
babasıdır. Fatih
Rüşdiyesinden sonra eğitimini Mülkiye
Mektebi'nde tamamlayarak çeşitli yerlerde
kaymakamlık, Elazığ (1912-1915) ve
Konya (1918-1919) valilikleri yaptı.
Damat Ferit Paşa'nın birinci hükümetinde Dahiliye Nazırı oldu. İngiliz Muhipleri Cemiyeti'ne katıldı. Koyu bir Hürriyet ve İtilaf
Partili olarak İttihadçılara
düşmanca davrandı. Onları
suçlamak için Ermeni yanlısı bir tutum izledi. Bu tutumundan dolayı kendisine "Artin Cemal" adı
yakıştırıldı Partice desteklendiği
halde Damat Ferit ile geçinemediği için hükümetten ayrılıp Konya valiliğine döndü (Mayıs-Eylül
1919).
Damat Ferit'in dördüncü hükümetinde sadaret müsteşarı, beşinci hükümetinde (31 Temmuz 1920) Ticaret ve Ziraat Nazırı oldu.
Kurtuluş Savaşı'ndan sonra vatana ihanetten yargılanarak (1923) ünlü
150'likler listesine
girdi, yurtdışına çıkarıldı. 1924 yılında Romanya'ya gitti. 1938 yılına kadar
Köstence'de yaşadıktan sonra çıkan af sonucu Türkiye'ye geri döndü. Keşmir soyadını aldı. 29 Eylül 1949 tarihinde vefat etti.
Cemal Bey, Konya valiliği sırasında milli mücadele için örgütlenenleri
engelledi. Sivas
Kongresi'ne Konya'dan delege göndermedi. İstanbul ile resmi haberleşmenin kesilmesi kararına karşı çıkmıştı. Mustafa Kemal Paşa'nın, kendisini
tutuklatmak üzere Albay Refet Bey'i (Bele) gönderdiğini duyunca İstanbul'a kaçmıştı.
KAYNAKÇA: Milliyet Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi (5. cilt 1986), Sinan Kuneralp / Son Dönem Osmanlı
Erkan ve Ricali 1839 - 1922 Prosopografik Rehber (1999), Süleyman Pınarcı / Cemal
Bey'in Konya Valilikleri Dönemi (Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi,
Konya, 2006).