Hukukçu,
bürokrat (D. 9 Ocak 1861, İstanbul – Ö. 1933, İstanbul). Divan sahibi
şairlerden Ahmet Nafiz Paşa’nın oğlu, yazar Nahit Sırrı Örik’in babasıdır.
İzmir, Rusçuk ve Beyazıt rüştiyelerinde (ortaokulu), Erzurum İdadîsinde (lise)
öğrenim gördükten sonra 1882’de Mülkiye Mektebinin Yüksek Kısmını (Siyasal
Bilgiler Fakültesi) bitirdi. Mezuniyetinin ardından Darülmuallimîn’de (Erkek
Öğretmen Okulu) coğrafya öğretmenliği, 1884’te Yıldız Sarayı Mabeyn-i
Hümayun’da çevirmenlik yaptı. İstanbul Mekteb-i Hukuk’ta (Hukuk Fakültesi)
tarih ve devletler hukuku dersleri verdi. Ülkemizde bilinen ilk devletler
hukuku öğretmenidir. Ayrıca on üç yıl Rüsumat Umum Müdürlüğü (Gümrükler Genel
Müdürlüğü) görevinde bulundu. 3 Mayıs 1920’de emekliye ayrılmıştı.
ESERLERİ:
ARAŞTIRMA-İNCELEME:
Tarîh-i Umûmî (1893), Hukuk-ı Husûsiye-i Düvel (1898), Hukuk-ı
Düvel Nokta-i Nazarından Osmanlı-İtalya Muharebesi (1914).
ÇEVİRİ:
Venedik Taciri (Sha-kespeare’den, 1885), Sehv-i Mudhik
(Shakespeare’den, 1888).
KAYNAK: Mücellidoğlu Ali Çankaya
/ Yeni Mülkiye Tarihi ve Mülkiyeliler (c. III, 1968), İhsan Işık / Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
