Eğitimci, şair. 13 Temmuz 1952, Küçükyoncalı
köyü / Saray / Tekirdağ doğumlu. Küçükyoncalı İlkokulu, Edirne Erkek
İlköğretmen Okulu (1970), İstanbul Atatürk Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümünü
(1976) bitirdikten sonra Anadolu Üniversitesi AÖF Türk Dili ve Edebiyatı
Bölümünde lisansını tamamladı (1991). Balıkesir (1970-73), Adıyaman (1977-78),
Tekirdağ (1979-99) köy ve merkez ilkokul ve liselerinde öğretmenlik yaparak
emekli oldu (1999). Edebiyatçılar Derneği, TYS ve ADD üyesidir.
İlk şiiri (Cemal Süreya), 1976’da
SEK’in Sanat El Kitapları ilk sayısında çıktı. Şiir ve yazılarını
1976’dan itibaren Sanat El Kitapları, Saçak, Kıyı, Türk Dili, İnsancıl,
Damla, Sanat Yaprağı, Çağ, Yeditepe, Somut, Çağdaş Türk Dili, Şarköy Sanat,
Şarköy İletişim, Şiir Ülkesi, Gerçek Sanat, Kiraz, Öğretmen Dünyası, Söylem,
Aykırısanat, Yaba-Öykü, Yaba-Edebiyat, Cımhuriyet Kitap Eki, Ardıçkuşu, Varlık,
Edebiyat Gündemi, Tay, Bölgenin Sesi Güzel Yazılar, Öykü-Şiir, Tekirdağ’ın
Sesi, Trakya’nın Sesi, Cumhuriyet dergi ve gazetelerinde yayımladı.
Arkadaşlarıyla Kiraz Dergi’sini (on sayı, 1993-95) çıkardı.
“Akarsu’nun şiirleri, kısa, özlü, anlamlı,
konuşur gibidir. Yakından uzağa doğru yöntem izlenmiştir. Gözlem ve algılama
gücü yüksektir. Bir çırpıda söyleyiverir insanların serüvenlerini. Sıradan,
bilinmedik, tanınmadık insanlar giriverir onun şiirlerine. Halk; nasıl söylemek
istediğini, bir deyimle, bir atasözüyle kestirip atıyorsa; Akarsu da öyle
yapıyor! Hiçbir sözü, eğip bükmüyor, dolandırmıyor; doğrudan deyiveriyor. Kendi
özünü, kendi sözünü, kendi şiirini kendi kuruyor. Önceki ve çağında yaşayan
şairleri iyi biliyor, özümsüyor onları. Şiirlerinin kökünü sağlam temellere
dayandırıyor... Okuyunca, altında imzası olmasa bile, bu Akarsu’nun şiiri
diyebiliyorsunuz...” (M. Demirel Babacanoğlu)
“Kendi yaşamından yola çıksa da bireyci değil,
odak alınan birey, toplumun küçük simgesi. İl il, köşe bucak yurdunu
kucaklıyor, onun sevdalısı. Akarsu’nun öğretmen kimliğinin kokusu var
şiirlerinde. Tevfik Fikret’ten süren aydınlanmacı şairlerden o. Şiirin
gereklerine ne kadar koşulursa koşulsun, ters olguları iğnelemekten alamıyor
kendisini. Acı gerçeklerden edindiği duyumsamaları, okuruyla bölüşme çabasında.
Onları da yanına, çözüme çağırıyor.
“Dili, arı duru Türkçe, anlatımı yoğun.
Sözcükleri sınava çekiyor. Sözcüğün çağrışımsal anlamına başvuruyor, zaman zaman.
Günlük dili kullanıyor, ancak onun altındaki göndermelerin yolu, şiirin
kapısına yönelik.” (Elgin Bucakyurt)
ESERLERİ:
ŞİİR: Güle / Durmuş Zaman (1982), Güz
Suları (1983), Şiir Boyları Güvercin (1986), Söylenceler Denizi
(1989), Ölümsüzlük Toprağında (1990), Söz Güneşi (1994), Ardına
Bakan Gün (1997), Gül Yurdunda Deniz (1999), Kalan İzler
(2000), Sesin Kaldı Bende (2002), Şiirler Kanadı Gülden (2004).
DENEME-İNCELEME: Şiirler Değdi Sevdaya
(2000), Şiirler-Den / İzler (2004).
MEKTUP: Şiirin Kanatlarında (2001).
HAKKINDA: Halil Kocagöz / Yazarlarla Başbaşa
(Ortaklaşa dergisi, Mayıs 1982), Ahmet Özer / Hasan Akarsu ve Şiiri Üzerine
(Yeni Biçem, Haziran 1995), Bülent Güldal / Yaşamın Türküsünü Söyleyenler (Kıyı
dergisi, sayı: 115, Ekim 1995), Elgin Bucakyurt (Osman Bolulu) / Uzaklarda Bir
Akarsu (Damar Dergisi, sayı: 68, Kasım 1996), Vedat Yazıcı / Ardına Bakan Gün
İçin Notlar (Damar, Şubat 1998), Aydın Oy / Gün Ardına Bakarsa (Türk Dili
Dergisi, sayı: 64, 1998), Şevket Yücel / Gül Yurdunda Deniz (Cumhuriyet Kitap,
11.5.2000), Sadiye Akay / Akarsu’dan Çağıltılar (Kıyı dergisi, sayı: 182),
O.Nuri Porazoğlu / Sevdaya Değen Şiirler Üzerine (Kıyı dergisi, sayı: 182), TBE
Ansiklopedisi (2001), Mehmet Başaran / Rumeli İçimi Çeker (Güzel Yazılar, sayı:
15, Nisan 2002), Neriman Calap / Şiirler Değdi Sevdaya - M. Demirel Babacanoğlu
/ Sessiz Sessiz Akan Bir Su Hasan Akarsu - Mehmet Güler / Kanatlı Mektuplar -
Necdet Tezcan / Sesin Kaldı Bende (Cumhuriyet Kitap, 15.8.2002), Mehmet Başaran
/ Rumeli İçini Çeker (Güzel Yazılar, sayı: 15, Nisan 2002), Necdet Tezcan /
Mavi Dergi (sayı: 6, Kasım 2004), Vitrindekiler (Cumhuriyet Kitap, 24.2.2005).
