Mutasavvıf-şair (D. 1797, Karabağ / Azerbaycan - Ö. 29
Eylül 1886, Harput / Elazığ). Nakşibendî-Hâlidî şeyhlerinden Şeyh İsmâîl-i
Şirvânî’nin halifelerindendir. Azerbaycan’dan Anadolu’ya geçen Nigârî, 1268’de
Erzurum’a, ardından 1271’de İs-tanbul’a, 1275’te tekrar Erzurum’a, daha sonra
da Amasya-Merzifon’a yerleşti. Amasya’da bazı düşünceleri tepki çekti ve
hakkında verilen bir jurnalle Harput’a sürüldü. 30 Mayıs 1885’te Harput’a
ulaşan Nigârî burada öldü. Vasiyeti gereği Harput’tan alınan cenazesi Amasya’da
defnedildi. Kabri Amasya’da, Azerîler Camii olarak da bilinen Şirvanî Camiinin
avlusundadır.
ESERLERİ:
Türkçe Dîvân
(yay. haz. A. Azmi Bilgin, 2003), Farsça Dîvân, Nigârnâme, Sâkînâme,
Menâkıb.
KAYNAKÇA: Bursalı Mehmed Tahir /
Osmanlı Müellifleri I (1972), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk
Şairleri (c. III, 1988), Mustafa Kara / “Harput’ta Karabağlı Bir Derviş Şair:
Nigârî” (Dünü ve Bugünüyle Harput, 1998), Yavuz Akpınar / “Nigârî, Mir Hamza”
(Âzerî Edebiyatı Araştırmaları, 1994) Mehmed Arslan / “Karabağlı Nigârî ve
‘Çaynâme’ Mesnevîsindeki Karabağ Tasviri” (Kızılırmak, Sayı: 4, 1992), Türk
Ansiklopedisi (c. XV),
