Şair, devlet adamı (D. 1825, Manastır – Ö. Ocak 1900, İstanbul).
Özel dersler alarak Arapça ve Farsça öğrendi. 1843’te Manastır Askerî Kalemine
girdi. 1850’de İstanbul’a geldi. Siverek kaymakamlığı, Bosna Rüsumat Nazırlığı,
Ereğli, Varna ve Kudüs gibi şehirlerde mutasarrıflık (yetkili mülki amir)
görevlerinde bulundu. Tasavvufta Halidî şeyi Feyzullah Efendi’den yararlandı.
ESERLERİ:
Dîvân-ı Eş’âr, Elfiyetü’s-Seniy-ye (Binbir hadis şerhi), Peymâne
(Rubâîler), Türkçe Aruz.
KAYNAK: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c.
I, 1999), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
