Şair ve yazar, besteci (D. 18 Eylül 1840, İstanbul – Ö. 1881,
Kuzguncuk / İstanbul). Tam adı Elmastıraşzâde Mustafa Hilmi Bey’dir. Divân-ı
Hümâyûn Kalemi memurlarından Elmastraş Ahmed Bey’in oğludur. Dârülmaârif ve
Mahrec-i Aklâm okullarında okudu. Daha sonra özel öğretmenlerden çeşitli
dersler aldı. Rüsûmat Emaneti, Tütün Müskirat ve Evrak-ı Sahiha Müsevvidliğinde
çeşitli görevlerde bulundu.
Müzikle de ilgilenen ve besteleri olan Hilmî’nin Osmanlı
müelliflerine göre, biri basılmış, diğeri basılmamış iki divanı vardı. “Dîvân-ı
Belâgat Unvân-ı Hilmi” başlığı ile 1857’de Tabhane-i Âmirede taşbasması ile
çoğaltılan büyük kıtada, altmış iki sayfalık divanın ona ait olduğu
düşünülmektedir. Doğum tarihinde bir yanlışlık yoksa, bu divan, şair on sekiz
yaşında iken düzenlenmiştir. Mustafa Hilmi’nin mezarı, Kuzguncuk Nakkaş
Mezarlığındadır.
ESERLERİ:
ŞİİR: Dîvân-ı Eş’âr (2 adet).
TİYATRO: Tesîr-i Aşk yahut Zahmetsiz Ölüm (Nesir),
Bahtiyar yahut Son Gürlüğü (Manzum).
KAYNAK: Bursalı
Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri (c. 2, 1971-75), İbnülemin Mahmut
Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. 2, 2000), TDE Ansiklopedisi (c. 4,
1971-79), Nail Tuman / Tuhfe-i Nailî (c. 1, 1999),
İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. II, 2000), TDOE
–TDE Ansiklopedisi (c. 5, 2004), İhsan Işık /
Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2. bas., 2009).
