Mutasavvıf-şair (D. 1871, Eğin [Kemaliye] / Erzincan – Ö. 2
Ağustos 1924, Çarşamba / İstanbul). Çocukluk çağında İstanbul’a gitti. İptidaî
(ilkokul) öğreniminden sonra Vaiz Kasapzâde’nin derslerine devam etti. Bahriye
Dairesine girdi. Kalyon Kâtipliği ve Kolağalığa terfi ettikten sonra emekliye
ayrıldı. Tasavvufî eğitimini Nakşibendî-Hâlidî şeyhi Ahmed Ziyâüddin-i
Gümüşhânevî’den aldı. Gümüşhanevî’nin ölümünden sonra halifesi Hasan Hilmî
Efendi tarafından kendisine icazet (yeterlilik) verildi. Eserlerinin çoğu
manzumdur. Cerîde-i Sûfiyye’de tasavvufî makaleleri yayımlandı. Mezarı,
Edernekapı-Eyüp arasındaki Mustafa Paşa Tekkesi yakınındadır.
ESERLERİ:
Mir’âtü’ş-Şuhûd fî Mes’eleti Vah-deti’l-Vücûd (haz. Mahmut Kanık-Fatma Zehra Kavukçu,
2003), Menâkıb-ı Ziyâiyye, Menâkıb-ı Haseniyye, İsbâtü’l-Mesâlik
fî Râbıtati’s-Sâlik, Mîzânü’l-İrfân, Şümûsü’s-Safâ fî Evsafi’l-Mustafa,
Izhâr-ı Hakîkat (Abdullah Cevdet’e reddiye), Rehber-i Zâkir
(Basılmamış), Orduya Arz-ı Hâl.
KAYNAK: Mehmet Akkuş / “Feryadnâme”
(İslâm, sayı: 63, 1988), İrfan Pak / “Mustafa Fevzî Efendi ve Mîzânü’l-İrfân’ı”
(Özlenen Fark, sayı: 12, Temmuz 1997), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır
Türk Şairleri (c. I, 1999), İhsan Işık / Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).