Said Efendi (Kabzımalzade)

Müsteşar, Osmanlı Devlet Adamı, Bakan, Devlet Adamı

Doğum
Ölüm
Diğer İsimler
Kabzımalzade Said Efendi

Osmanlı dönemi devlet adamı, nazır, müsteşar (D. 1821, İstanbul – Ö. 1907, İstanbul). Sultan Abdülâziz zamanında ve II. Abdülhamid’in ilk saltanat yıllarında Dahiliye Nazırlığı etmiş, Babıali’nin dürüst olmakla meşhur ricalindendir. Safranbolulu Kabzımal Hüseyin Efendi’nin oğludur. Babıâli’nin muhtelif kalemlerinde bulunduktan sonra Beylikçi, Amedci, Sadaret Müsteşar vekili, Meclis-i Ahkâm-ı Adliye âzası, Hariciye Müsteşarı olmuştu.

Sadaret Müsteşarı olarak (1875) Adliye na­zırı Mithat, Serasker Rıza, Hariciye nazırı Saffet, Ticaret nazırı Damat Mahmut Celalettin, Maliye nazırı Yusuf paşalardan oluşan encümenin üyesi sıfatıyla Sadrazam Mahmut Nadim Paşa'nın "Tenzil-i faiz" kararını ötekilerle birlikte onayladı. Çerkes Hasan Vakası'nda (1876) vekille­rin bir bölümüyle birlikte koridordan aşa­ğı kaçarak canını güç kurtardı.

1870’te Dâhiliye Nazırlığına getirildi. Ondan sonra Sadaret Müsteşarı, Şûrayı Devlet Âzası ve 1878’de ikinci defa Dahiliye Nazırı, Daha sonra Ticaret nazırı (1879) ve Ziraat nazırı (1881) olarak görev yaptı. Pek ağır başlı ve herkese hürmet telkin etmiş dürüst bir adam olarak tanınır.

KAYNAK: İbrahim Alâeddin Gövsa / Türk Meşhurları (1946), Milliyet Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi (1. cilt, 1986).

 

 

 

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör