Osmanlı dönemi devlet adamı, nazır, müsteşar (D.
1821, İstanbul – Ö. 1907, İstanbul). Sultan Abdülâziz zamanında ve II.
Abdülhamid’in ilk saltanat yıllarında Dahiliye Nazırlığı etmiş, Babıali’nin
dürüst olmakla meşhur ricalindendir. Safranbolulu Kabzımal Hüseyin Efendi’nin
oğludur. Babıâli’nin muhtelif kalemlerinde bulunduktan sonra Beylikçi, Amedci,
Sadaret Müsteşar vekili, Meclis-i Ahkâm-ı Adliye âzası, Hariciye Müsteşarı
olmuştu.
Sadaret
Müsteşarı olarak (1875) Adliye nazırı
Mithat, Serasker Rıza, Hariciye nazırı Saffet,
Ticaret nazırı Damat Mahmut Celalettin, Maliye nazırı Yusuf paşalardan oluşan encümenin üyesi sıfatıyla Sadrazam Mahmut Nadim
Paşa'nın "Tenzil-i faiz" kararını ötekilerle birlikte onayladı. Çerkes Hasan Vakası'nda (1876) vekillerin bir bölümüyle birlikte koridordan aşağı kaçarak
canını güç kurtardı.
1870’te Dâhiliye Nazırlığına getirildi. Ondan sonra
Sadaret Müsteşarı, Şûrayı Devlet Âzası ve 1878’de ikinci defa Dahiliye Nazırı, Daha sonra Ticaret nazırı (1879)
ve Ziraat nazırı (1881) olarak görev
yaptı. Pek ağır başlı ve
herkese hürmet telkin etmiş dürüst bir adam olarak tanınır.
KAYNAK: İbrahim Alâeddin Gövsa / Türk Meşhurları (1946), Milliyet
Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi (1. cilt, 1986).