Şair ve yazar (D. 1911, Elazığ - ?). Ankara
Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu. Bir süre Malatya’da serbest avukatlık
yaptı. Şiirleri 1930 ve 1940’lı yıllarda Varlık, Oluş, Yücel gibi birçok
dergide yayımlandı.
“Şiirler vardır, tek mısraıyla, tek
beytiyle göz kamaştıracak bir ihtişama sahiptirler. İnsan artık o noktada sözün
tüketildiğini, şiirin sustuğunu düşünmenin hayret ve hayranlığını yaşar. Reşat
Cemal Emek’in şiirleri muhteşem değildir, fakat sevimlidir. O sevimliliği
veren, bütün söyleyişlerinin dokusuna sinmiş acıma duygusudur. Onun aşk
şiirlerinde bile bir ağıt acısının burukluğu vardır. Bu duygunun kaynağı,
eserdeki alt ve orta sınıf insan manzarasıdır. İhtirassız fakat yüreği arzu
dolu, iddiasız fakat umutlu, cezbesiz fakat daima kabaran bir gönülle yaşayan,
tatminsiz değil bulduğuyla yetinmek mecburiyetini kader diye kabullenmiş bir
insan manzarası.” (Nazım H. Polat)
ESERLERİ:
ŞİİR: Hacı Babamın Kumruları (1949), Gençosman
Destanı (1950), İkinci Mustafa Kemal Destanı (1973).
ARAŞTIRMA: Arapkir (1955).
HAKKINDA: Nazım H. Polat / Elazığlı Bir Şair:
Reşat Cemal Emek - Babam Devlet Yapısında Çakıl, Anam Gamlı Bir Söğüt Gölgesi
(Bizim Külliye dergisi, Ekim 2002), Birsen Pekçolak - Zeki Büyüktanır /
Homeros’tan Günümüze Anadolu Destanları (2002).
