Remzî

Şair

Ölüm
-
Diğer İsimler
Muhammed

18. Yüzyıl şairlerinden. Ali Emiri Efendi, asıl adı Muhammed olan Diyarbekirli Remzi’yi şöyle tarif etmektedir: “Uzun boylu, esmer çehreli, çatık kaşlı, edvarı kibarâne, sohbeti zarifane bir zattır.” 1227 (M. 1812) yılında vefat etmiştir. Mezarı Urfa kapısındadır.

Remzi’nin bazı gazelleri bestelenmiş olup, halen Diyarbakır’da söylenmektedir. Bunlardan “Vech-i Pâkin” isimli gazeli günümüzde de İbrahimî makamında çok sevilerek okunmaktadır.

KAYNAK: Vedat Güldoğan (Diyarbakır Kültürü (Kripto Yayınları, Ankara 2011), Vasfi Mahir Kocatürk, Tekke Şiiri Antolojisi (Buluş Kitab Evi, 1955), Vedat Güldoğan / "Remzî (Muhammed)" (İhsan Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi, 2013) - Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları Yazarlar ve Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).

“VECH-İ PÂKİN” GAZELİ

Vech-i pâkin seyr eden âşıkların hayrân olur

Gamze-i hûnriz ucundan günde yüz bin kan olur

 

Gayrilerle sinesin biminnet ol üryân eder

Bana geldikte sanırsın dame-i leylan olur

 

Ben nasihat eyledikçe yâre pendim dinlemez

Uyma ağyâra dedikçe çün bana düşman olur

 

Belki dönmez vakf-i kâm üzre felek varım deyü

Bağrımız endişe-i devr-i felekten kan olur

 

Çok da Remzî gam yeme yârim ele gelmez deyü

Belki koynunda senin bir gün o mah üryân olur

 

KAYNAK: Vedat Güldoğan (Diyarbakır Kültürü (Kripto Yayınları, Ankara 2011

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör