Şair (D. 1862 [h. 1278], Yanya / Yunanistan - Ö. 1901, Halep). Tam
adı Mustafa Sâfi olup, Tosyalı Reşid Efendizade Mehmet Emin Nüzhet Efendi’nin
oğludur. Üsküdarlı Sâfi adıyla da bilinir. Abdürrahim Efendi’den ilim tahsil
etti. Şair alimlerden olan Abdülkadir Efendi’den de edebiyat ve Farsça dersleri
aldı. 1880’de (h. 1297) Üsküdar Bidayet (Sorgu) Mahkemesi zabıt kitabetine
(bürosuna), daha sonra Serasker Dairesi Baykanı Muhtar Efendi’nin öncülüğüyle
Askerî Emekli Sandığı tahrirat (yazışma) kalemine tayin edildi. Burada üç dört
yıl çalıştıktan sonra Trablusgarp Fırka-i Askeriyesi mühimme kitabeti
(haberleşme bürosu)’ne getirildi. Dört yıla yakın Trablusgarp’ta kaldı.
Hastalığından dolayı istifa ederek İstanbul’a döndü.
Damat Mahmut Celâleddin Paşa’nın toplantılarına giderek onunla
arkadaş oldu. Paşa, Hersekli Arif Hikmet’in önerisiyle, kendisini ayda beş
altın maaşa bağladı. Daha sonra Halep Vilâyeti Mektûbî Muavinliğine tayin
edildi. Orada öldü ve Cübeyle Mezarlığında toprağa verildi. Şiirde
hünerini ve sanatını göstermişti. Şiirde kendisini kimse taklit edemedi.
Şiirlerinin büyük bir kısmı kayıptır. Divançe’si İstanbul Üniversitesi
kitaplığındadır.
ESERLERİ:
İslâmı Hazreti Ömer (Mesnevi), Cidâli Sâdi Bâmüddei, Şir-i Sâfi.
KAYNAK: Nail Tan - Özdemir Tan / Gurur Kaynağımız Kastamonulular
IV (2005), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).