Refik Uğur

Şair ve yazar (D. 8 Mart 1947, Kadılı / Sarıoğlan / Kayseri – Ö. 3 Eylül 2020, İzmir). Kadılı Köyü İlkokulu (1960), Konya Astsubay Okulu (1963), İstanbul Levazım Okulu (1965) mezunu. Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesinde yurdun çeşitli yerlerindeki levazım depolarında hesap sorumluluğu ve saymanlık görevlerinde bulunarak 1988’de emekliye ayrıldı.

Halkevi’nin yazmanlığı (1990-92) ile İşçi Sağlığı ve Meslek Hastalıkları Derneği İzmir Şubesi başkanlığı (1992-94) görevlerinde bulundu. İzmir Balçova’da açtığı kitabevini yönetti (1988-94). Haziran 2002’den sonra Haber Yarımada gazetesinde köşe yazarlığı yaptı.

Refik Uğur, yaşamını sürdürdüğü İzmir’de 3 Eylül 2020 günü vefat etti. Vefat haberini facebook’tan oğlu Özgür uğur duyurdu. Refik Uğur, Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği, Hacı Bektaş Kültür ve Tanıtma Derneği, Türkiye Yazarlar Sendikası üyesiydi.

Edebiyat Çalışmaları:

“Değişme Evrene Özgü Bir Olgudur” başlığını taşıyan ilk yazısı Kayseri Anadolu Haber gazetesinde (7.7.1990) çıktı. Daha sonraki ürünlerini Şiir Okulu (1991), Yanıt (ortak kitap, 1991), Gölge (1991), Palmiye (1991), Kavga (1992), Biçem (1992), Gerçek Sanat (1995-96), Ardıçkuşu (1999-2005), Simurg (1999-2000), Kayseri Akın Günlük (1999-2000), Güzel Yazılar (2000-2001), Alleben (2000), Haber Yarımada (2002-2003), Evrensel (2003), Berfin Bahar gibi gazete ve dergilerde yayımladı. Eli Çakmaklı Sözler adlı şiiriyle SKY TV’nin düzenlediği İkinci Şiir Yarışmasında Birincilik Ödülünü, Aykırısanat Dergisi 2005 Şiir Yarışması Özel Ödülünü aldı.

Refik Uğur İçin Ne Dediler?

“Refik Uğur şiirini yüreğiyle yazıyor. Yaşadığı evrenin sorunlarının tinsel doğasında oluşan geçmiş ile gelecek ikilemi onu daha bir duyarlı kılıyor. Uzun, zorlu, sabır ve emek isteyen şiir yolculuğunda insanın kanayan yarasına şiir merhemini sürüyor.

“Yaşama direnme düşüncesi, eğitsel duyarlığını ozan sorumluluğuyla bütünleştiriyor. Malzemelerini yaşamın içinden seçen, kendini sürekli yenileyen bir ozan R. Uğur.” (A. Neyzar Karahan)

***

“İnce bir şiir işçiliği ile oluşturulan dokusundan payıma düşeni aldım diyebilirim.” (Ferhat İşlek)

***

“Sanatçıları acılar doğurur yargısı doğru ise, bunun en tipik örneklerinden birisi Refik Uğur’dur bence.” (Sabri Yücel)

ESERLERİ (Şiir):

Çıra Olduk Çaylarda (1988), Acıların Irmağı Dirence Meme (1992), Kendini Sınayan Özlem (1999), Renginden Yanan Güller (2005).

KAYNAKÇA: Fevzi Sarıçiçek / Refik Uğur ve Kitabı “Çıra Olduk Çaylarda” (Antalya gazetesi, 4-5 Eylül 1991), Güngör Gençay / Edebiyat Cephesinde Yeni Bir Şey Var (Gerçek Sanat, Şubat 1993), Ferhat İşlek / Kendini Sınayan Özlem (Simurg, Kasım 1999), Kendini Sınayan Özlem (Hürriyet Ege, 9.11.1999), Kendini Sınayan Özlem (Allaben, Şubat-Mart-Nisan 2000), Sabri Yücel / Refik Uğur’un Şiirleri Üzerine Bir Değerlendirme (Ardıçkuşu, Eylül 2001), A. Neyzar Karahan / Kendini Sınayan Özlem (Bakırçay, 8.10.2001), İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) - Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007) - Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) - Encyclopedia of Turkey’s Famous People (2013). Arife Yılmaz / Magmanın Gülleri (Haber Yarımada, 29.3.2002), Ferhat İşlek / Uğur’un ‘Renginden Yanan Gülleri’ (Evrensel Kitap, 28.4.2005), Ahmet Günbaş / Kitap Kitap Şiir (Ardıçkuşu, Ağustos 2005), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009), Oğlu Özgür Uğur’un sosyal medya paylaşımı (Facebook, 3 Eylül 2020).