Hilmi İstepan (Gurdikyan)

Eğitimci, Şair

Doğum
Ölüm
-
-
Eğitim
Bursa Ermeni Mektebi
Diğer İsimler
İstepan Gordikyan Hilmi. İstepan Hilmi Gurdikyan.

Ermeni kökenli Türk şair (D. 1865, Bursa – Ö. 1929’dan sonra). Tam adı İstepan Gordikyan Hilmi. Kaynaklarda adı İstepan Hilmi Gurdikyan olarak da geçer. Bursa Ermeni Mektebinde ilk ve ortaöğrenimini gördükten sonra özel hocalardan Arapça, Farsça ve aruz veznini öğrendi. Bursa Hisar Kütüphanesindeki bazı divanlar ile İbni Kemâl’in Farsça Nigâristan’ını okudu.

1883’te Bursa Ermeni Mektebi Türkçe öğretmenliğine, birkaç sene sonra da Ermeni Erkek ve Kız Mektepleri müdürlüğüne atandı. Türk ve Fars edebiyatıyla yakından ilgilendi. Yirmi bir yıl Bursa’da öğretmenlik yaptıktan sonra 1895’te İstanbul’a geldi. Çeşitli Ermeni ve diğer azınlık okullarında Türkçe öğretmenliği yaptı.

Şiir alanında Recaizâde Mahmut Ekrem’in teşvikini gördü. O dönemde Maarif Nazırı olan Recaizade tarafından Mercan İdadîsi kitabet (kompozisyon) öğretmenliğine atandı. Cumhuriyetten sonra Maarif Vekâletinin izniyle birkaç Ermeni lisesinde Türkçe ve edebiyat dersleri verdi. Şiirleri Bursa ve İstanbul gazetelerinde yayımlandı.

1883’ten itibaren verdiği eserlerle Türk dili ve kültürüne büyük hizmetler verdi. Eserleri hikmetli sözler, ahlakî, tasavvufi parçalarla doludur. Döneminin birçok gazete ve dergisinde yazıları yer aldı.

İbnülemin Mahmud Kemal İnal’ın, Son Asır Türk Şairleri adlı eserinde İstepan Hilmi için yazdığı kıt’a için Hakkı Tarık Us şöyle der:

 

“İddea’yi ilm-ü irfan eyleyen had-nâşınâsi

İstepan Hilmi gibi ısbat-i kudret etmeli.

Üç lisanda eyledi ibrâz-i âsâr-i vukuf,

Üç lisan erbâbi bundan ahz-i ibret etmeli.

 

kıt’asını söyleyen üstad İbnüle- min’in müsaadeleriyle noksan kalmış bir hükmü tamamlamalıyız: Anadili olan Ermenice’yi de katarsak İstepan Hilmi’nin edebiyatında kudret ispat ettiği dil üç değil dört olmuş ve kendisine tevcih edilecek takdir o nispette yükselmiş olacaktır.”

 

ESERLERİ:

 

Mir’âtü’n-Nikât (hikemî ve ahlâkî Arapça, Farsça nazım ve nesirler ile bunların dayandığı âyet ve hadislerin tercümeleri), Gülşen-i Edeb (Farsça manzumelerinin bır kısmı), Osmanlı Aruzu (Ermenice), Hâtıra (Türkçe manzumelerinin bir kısmı).

 

KAYNAKÇA: Hakkı Tarık Us / Elli Yıl Mecmuası (tsz. s. 62-63), V. Recai Velibeyoğlu / ÖBBŞKA (c. 1, 1975), TDE Ansiklopedisi (c. 4, 1976), Milliyet Büyük Larousse (1986), Nail Tuman / Tuhfe-i Nailî (c. 1, s. 219 -904, 1999), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (193041c. II, 2000), TDOE –TDE Ansiklopedisi (c. 5, 2004).

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör