Şair (D.1898, İskilip /
Çorum – Ö. 1972). İlköğrenimini İskilip’te yaptı. Ankara Muallim Mektebindeki
(öğretmen okulu) öğrenimi, Birinci Dünya Savaşı başlayınca yarım kaldı. 1916
yılında subay olarak katıldığı Irak cephesinde İngilizlerle yapılan bir
çarpışmada birliğiyle beraber tutsak düştü. 1917 yılında diğer Türk esirleriyle
birlikte Basra üzerinden deniz yoluyla Hindistan’a, Osmanlı tutsakları kampına
gönderildi. Burada savaş sonuna kadar kaldı. Savaş bitince Süveyş kanalı yoluyla
1920’de İstanbul’a döndü.
TBMM’nin açılmasından
İskilip’e giderek Müdafayı Hukuk teşkilatı emrinde çalıştı. Bu hizmeti
nedeniyle İstiklal Madalyasıyla ödüllendirildi. Cumhuriyet döneminde eğitim
hizmetlerinde görev aldı. Çorum’un bazı ilçelerinde ilköğretim müdürlüğü,
merkezde ilkokul öğretmenliği yaptı. Bu arada Çorum’da yetişmiş şairler
üzerinde araştırma ve derlemelerde bulundu. Bunların bir bölümünü 1934 yılında Çorum
gazetesinde yayımladı. Bir ara Çorum Halkevi dil, tarih ve edebiyat kolu
başkanlığına getirildi. Bu kolun yayın organı Çorumlu dergisinde
Çorum’un tarihi, jeolojisi, coğrafyası üzerine inceleme yazıları yazdı. 1938
yılında Ankara’ya yerleşti. 1949 yılına kadar İktisat Bakanlığı bünyesinde
çalıştı. 1949 yılında emekli oldu. Emeklilik yıllarında çeşitli gazetelerde
toplumsal ve siyasal konularda yazılar yazdı.
“Şiir yazmaya tutsaklık
yıllarında başladı. Bunda tutsaklığın, vatan özleminin, ülkenin içine düştüğü
savaş felaketinin yarattığı duyarlılığın etkisi olduğu kuşkusuzdur. Şiirle
uğraşısı zamanının sonuna dek sürdü. Şiirlerinde genellikle yurtseverlik,
demokrasi, uygarlık, çağdaşlık konularını işledi. Gençliğe seslenen öğütlü
şiirler yazdı. Toplumdaki sosyal ve siyasal çarpıklıkları yeren çok sayıda
yergi (hiciv)
kaleme aldı.” (Abdullah Ercan)
ESERLERİ (Şiir):
Ülküç, Ya Demokrasi Ya
ölüm, Kıbrıs Destanı, Azize.
HAKKINDA: Abdullah Ercan / 14. Yüzyıldan
Günümüze Çorumlu Şairler (1991).
