Araştırmacı-anı
yazarı (D. 1888, Bor / Niğde – Ö. 29 Ocak 1993, Bor / Niğde). İlk ve
ortaöğrenimini Bor‘da tamamladı (1899-1903). Ömer Paşa Medresesi‘ne girdi. Daha
sonra sınavla girdiği İstanbul‘daki hakim yetiştiren üç yıllık Medresetü‘l-Kuzat’a
devam ederken seferberlik ilân edildi. 1914’te askere alınarak Yedek Subay
Okulunda beş buçuk ay eğitim gördükten sonra Kafkas Cephesine gönderildi (15 Şubat 1915). Erzurum‘un
Aşkale ilçesi Pırnakapan köyünde Ruslara esir düştü (25 Temmuz 1916). Esirliğinin
bitişine kadar (25 Haziran 1922) günlük olarak anılarını yazdı. 1030 kişiden
sağ kalan 625 kişi ile birlikte İstanbul’a, oradan memleketi Bor’a döndü. Daha
sonra Almanya’ya giderek dabaklık konusunda eğitim gördü, memleketine dönerek
bu meslekle uğraştı.
Esir döneminde günü
gününe tuttuğu hatıra yazılarıyla tanındı. Bu anılarının bir bölümü Bir Yedek Subayın 1. Dünya Savaşı, Şark
Cephesi Hatıraları (1990) adıyla
çıktı. Bor tarihi üzerine yaptığı araştırmaları ve yazıları Yeni Bor ve Yeşil
Bor’da yer aldı. Hicrî 935‘ten 1312 tarihine kadar inceleyip yorumladığı
şer‘iye sicilleri çalışması yayımlanmadı.
HAKKINDA: İsmail Özmel / Dünden Bugüne Niğdeli
Şair ve Yazarlar (c.1, 1990), Halil
Ataman / Esaret Yılları, Bir Yedek Subayın 1. Dünya Savaşı, Şark Cephesi
Hatıraları (1990), TDOE – TDE Ansiklopedisi 1 (2002).
