Şair (D. 1832, Şanlıurfa – Ö. 1878, Şanlıurfa). Asıl adı Ahmet Hikmet’tir. Şefkatzâde Eyyüp Efendi’nin oğludur. Medreseyi bitirdikten sonra bir süre hocasına yardımcılık etti. Sonra da Şeddadî’lerin Asiyan Oymağına bağlı Suruç köylerinde mültezimlik (tahsildarlık) yaptı. Onun teşvik ve desteğiyle kurulan Hasan Paşa Kütüphanesine bir de kitabe yazdı.
Dile hakim, güçlü bir şairdi. İlmi derinliğinin şiirlerine etkisi oldu. Arapça ve Farsça olarak her türde ve şekilde şiirler ve hicivler yazdı. Şiirlerinin çoğunu irticalen söyledi. Hakimane ve aşıkane üslûpla yazdıği şiirlerini, zamanın Urfa mutasarrıfı Süleyman Şefik Paşa bastırmak üzere İstanbul’a götürdüyse de, iki ay sonra paşanın ölümü ile eserleri kayboldu. Elde bulunan şiirleri özel koleksiyonlarda olanlardır. Kabri, Harrankapı Mezarlığındadır.
ESERLERİ:
Mürettep Divan, Nâbî Divanına Tahmis, Hâfız-ı Şirâzî Divanına Tahmis, Mecmu’a-i Hicviyyât.
HAKKINDA: Son Asır Türk Şairleri /
İbnülemin Mahmut Kemal İnal (c. 2, 2000), B. Alpay / Şanlıurfa Şairleri (1986),
TDE Ansiklopedisi (c. 4, 1976), Nail Tuman / Tuhfe-i Nailî (c. 1, 1999), Urfa
İl Yıllığı (1967, s. 148), TDOE –TDE Ansiklopedisi (c. 5, 2004).
