Şair (D. 1843? – Ö. 1886/88?, İstanbul). Edebiyatta Deli Hikmet adıyla tanındı. Resimli Türk Edebiyatı Tarihi’nde doğumu 1843, ölümü 1890 olarak gösterildi. Birinci Kolorduda başkatip olarak görev yaptı. Son memuriyeti Trablusgarb Fırka-i Askeriyye başkâtipliğidir. İstanbul’da Haydarpaşa Hastanesinde tedavi görürken vefat etti.
Eserlerinin çoğu ölümünden sonra kayboldu. “Gurûb etti güneş dünya
karardı”, “Nedir bu hâlin ey mah-cemâlim” mısralarıyla başlayan şiirleri
gibi bazı şiirlerinin Hersekli Arif Hikmet Bey’e mal edilişi, eski söyleyişteki
ustalığının kanıtı sayıldı. Ayrıca Namık Kemal’in “Vatan Mersiyesi”nin önemli
bir bölümünü aynı kuvvette kıtalarla söylemesiyle tanındı. Ahmet Rasim,
makalelerindeki fikir yaratıcılığını ve anlayışını beğendiğini yazdı. Devrinin
unutulmaz simalarından biriydi.
ESERLERİ:
Pilevne Kahramanı Gazi Osman Paşa Şanındandır (1878), Arz-ı Hâl (Hocasının tokadı ve
azarından üzüntüyle ölen Harbokulu talebesinin, annesi tarafından rüya tarzında
nazım ve nesirle yazılmış “Mezaristan” redifli gazel, şarkı, 1880).
Diğer eserleri kaybolmuştur.
HAKKINDA: Nihad Sami Banarlı / Resimli Türk Edebiyatı
Tarihi (c. 2, 1971-79), İbnülemin Mahmut Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri
(c. 2, 1971-79), Türk Ansiklopedisi (c. 19, 1943-86), TDE Ansiklopedisi (c. 4,
1977), TDOE –TDE Ansiklopedisi (c. 5, 2004).
