Divan şairi (D. ?, Havran / Edremit / Balıkesir - Ö. 1882, Havran
/ Edremit). Emir Hafız ve Emir Hoca adlarıyla da tanındı. Şiirlerinde Sadî
mahlâsını kullandı. Balıkesir müftüsü Ali Şuurî’den medrese usûlü üzere öğrenim
görerek icazet (yeterlilik, diploma) aldı. Aynı usûl üzere dersler verdi ve
uzun bir süre Edremit müftülüğü yaptı. Tasavvufta Nakşî-Hâlidî olduğu için
şiirleri sufiyanedir.
ESERLERİ:
Dîvân-ı Gülzâr-ı Hâfız Sadî (1867), Enâmilü’r-Resâil (Akaid), Delâilü’l-Mesâil,
Hamâilü’l-Mesâil, Mir’ât Hâşiyesi.
KAYNAK: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c.
I, 1999), Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri I (1972), İhsan Işık / Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
