Şair, hekim (D. 1926, Antakya – Ö. 24 Nisan 1962). Eğitimci ve
yazar İsmet Tevfik Yalazkan’ın kardeşidir. Beş yaşında anne ve babasını
yitirdi. İlköğrenimini Antakya’da, ortaöğrenimini İstanbul Erkek Lisesinde
tamamladı. Öğrenim yıllarında ağabeyi Kemal Yalazkan’ın desteğini gördü. 1950
yılında İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesinden mezun olduktan sonra Doğu
Anadolu’nun çeşitli illerinde görev yaptı. Hizmet verdiği yerlerde özverili bir
kişi olarak tanınıp takdir topladı. 1954 yılında Çamlıca Kız Lisesinde
matematik öğretmeni olan Müşfika Hanım ile evlendi, bu evlilikten iki oğlu
oldu. Genç yaşta yakalandığı hastalığa yenik düşerek yaşamını yitirdi.
Oldukça nitelikli şiirler yazdı. Lise yıllarında yazmaya başladığı
toplumcu çizgideki şiirleri Beraber, Yenilik, Kaynak, Yeryüzü, Şairler
Yaprağı, Yeditepe dergilerinde yayımlandı. Şiirleri, ölümünden sonra eşi
Müşfika Yalazkan tarafından Çilenti (1965) adlı bir kitapta toplanarak
yayımlandı.
KAYNAK: İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Siz Asya olun en güzel
gülüşünüzde
Ayaklarınızda kum heykelleri
- ben öyle istiyorum
Çelik dövmeleri boş
ellerinizin ya da
Denizin denizliği bir var bir
yok gibi
Ufak kuşların güvenci - ben öyle istiyorum
Bir akdeniz çiziyorum
Mersinli
Göğsüne bacaklarına fil
dağlarının
Ama nasıl sevilir işte öyle
seviyorum
Bir Leylâ çıkıyor Colombo'dan
hep gecele
Bunca aşk üstüne hiç
yitilmeden
Siz gece olun Hint denizinde
Su kamışlarından balıklar
tutun
İnci alın inci satın — ben
öyle istiyorum
Siz Asyalı
En güzel gülüşünüzde.
(Çilenti, 1965)
