Şair ve yazar. 13 Temmuz 1924, Çemişgezek / Tunceli doğumlu.
İlkokulu doğduğu ilçede bitirdi. Akçadağ Köy Enstitüsü (1944) mezunu. 1944
yılından itibaren Elazığ, Tunceli, Eskişehir ilkokullarında öğretmenlik,
denetmenlik, MEB Yayın Müdür Yardımcılığı (1963-65), Yayımlar ve Basılı Eğitim
Malzemeleri Genel Müdür Yardımcılığı (1966-68) ve ilköğretim müfettişiliği
(1968-77) görevlerinde bulunarak 1977’de emekliye ayrıldı. Emekli olduktan
sonra İstanbul’a yerleşti, hayatını ve edebiyat çalışmalarını burada sürdürdü.
Şiir ve yazıları Defne, Erciyes, Türkeli, Türk Edebiyatı,
Kümbet, Çemişgezek, Yesevi, Simav Anadolu, Orkun, Mavi Kırlangıç, Şeker Çocuk,
Diyanet Çocuk, Sesimiz dergileri ile takma adlar kullanarak Hergün
ve Tercüman gazeteleri ile bazı yerel gazetelerde yayımlandı. İLESAM
üyesidir.
ESERLERİ:
HİKÂYE: Yemin (1975), Kahramanlık (1976), Vahşet (1976).
ŞİİR: Erguvanlar Açarken (1998), Muhabbet Kuşu (1998),
Gül Düşmüş Bahtına (2005), Çocuğun
Dünyası (çocuk şiirleri, 2011.
KAYNAK: Rıfat Aras / Nurettin Uytun’un Erguvanlar Açarken Adlı
Şiir Kitabı Üzerine (Tokat Kümbet dergisi, sayı: 4), Ahmet Özdemir / Nurettin
Uytun’un Şiir Kitapları (Yesevi dergisi, sayı: 72, Aralık 1999), Melike Gökalp
/ Nurettin Uytun (Çemişgezek Türküsü dergisi, Şubat 2006), Mehmet Nuri Yardım /
Şiir ve Fatih (Yeniçağ, 27.5.2006), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Çayır, çimen diz boyunda eyyam-ı bahardayız.
Böcek-kelebek oyunda hülyalı
diyardayız.
Papatyalar beyaz, sarı
süslemişler kırları,
Nar fidesi can suyundan
erguvanlar açarken.
Ayva beyaz-pembe açmış,
akasyalar çiçekte,
Yaban gülü çiçek açmış,
polenleri böcekte...
Ilgın gene tesbih dizmiş
ilahidir sırları
Hilkatinden rengi uçmuş
erguvanlar açarken.
Meyvaya erişmiş badem, dutlar
kuzu kulağı,
“Sümbül açmaz” nerde çiğdem,
nerde şimdi durağı?
Şarkılarla dile gelmiş
leylakların morları
Bahar mevsimidir bu dem
erguvanlar açarken.
Kızıl çam baştan kızarmış,
hele gelincik, lâle
Kavak tüylenip bozarmış,
vermiş kendini yele,
Çiçek çiçek dolaşmakta
kovandan uçmuş arı
“Lüküstürüm” pek sararmış
erguvanlar açarken!
Asaleti ebed, ezel, kırmızı
gül devrede,
Şu mor salkım hepten güzel,
göze gelmiş çevrede,
Çınar gene kıskandırmış
heybetiyle ağyarı
Tutturmuş bir yeni gazel
erguvanlar açarken.
Zamana ömür biçilmiş: Üç
cemreden üç müjde,
Günler, çiçekle çekilmiş,
ferman eylemiş iğde;
Müjde böceği dolaşmış
kırları, bayırları
Şol abı-hayat içilmiş
erguvanlar açarken.
(Erguvanlar Açarken, 1998)
