Şair ve yazar (D. 1900, Vefa / İstanbul - Ö.
24 Eylül 1969). Bazı şiir ve yazılarında Cımbız, Yalçın Tevfik takma adlarını
kullandı. Babası Doktor Rüştü Hakkı, Türk tababeti üstatlarındandır.
Büyükbabası, Divan-ı Hakkı’nın müellifi ve Rumeli Orduları Kumandanı
Hakkı Paşa’dır. Anne tarafından büyükbabası, Ahmet Rasim’in İkdam gazetesindeki
bir makalesinde “O devrin feridi, Türk terbiye ve asaletini temsil eden
biriydi” cümlesiyle anlattığı Bursa Valisi Ferid Bey’dir. Mekteb-i Saadette
başladığı ortaöğrenimini Vefa Lisesinde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Tıp
Fakültesinde üç yıl okuduktan sonra çeşitli bankalar ve sigorta şirketlerinde
çalıştı. Basın-Yayın ve Turizm Bakanlığında şube müdürlüğü yaptı. Çeşitli
gazeteler ve mizah dergilerinde manzum mizahî şiirleri ve yazıları yayımlandı.
“Hemen her hafta, birkaç mizah mecmuasında
gazetelerin Şen Sahifelerinde Necdet Rüştü imzasını görüyorduk. Mevzu seçmekte
zorluk çekmez, sırasına göre ya bir halk masalını, ya meşhur bir hikâyecimizin
eserini vezin ve kafiyeden bir kaftana büründürerek ortaya kordu. Hemen
hepsinde, hoppa bir neşe taklidi sezdiğim bu yazılar, bana bir türlü hakikî bir
gönül hafifliği vermemiştir. Çünkü onları daima bir sabit fikrin arkasından
süzdüm. Ne vakit bu şiirlerden, bu manzum hikâyelerden birini okursam, zihnim o
sabit fikre takılır kalırdı. Düşünürdüm ki, bu şen, bu şuh, bu oynak ve kıvrak
neşidelerin sahibi, acaba hangi beyitin, hangi mısraın altına sinmiştir? (…)
“Necdet Rüştü’nün seçtiği sanat yolunda, bence
en acı nokta işte budur. Kalemi, kendisinden başka herkesin hesabına çalışır.
Bir gün, onun eserlerini baştan başa gözden geçirerek, bir tahlil yapmak
istiyenler çıkarsa, yalnız bir tek şen yüzle karşılaşacak. Bu şen yüz,
gerçekten onun çehresi midir, yoksa bir maske mi? Nasıl bilecek?.. Dünyada en
fena şey, eserlerin, sanatkâr ruhları açan birer anahtar olmamalarıdır.” (Hakkı Süha Gezgin)
ESERLERİ:
ŞİİR: Âhenk (1920), 23 Nisan
Şiirleri (1923), Bir Damla Gözyaşı (1924), Gazi’nin Destanı (1929),
Yurdum ve Sevgilim (1934), Bahçe (1939).
DİĞER ESERLERİ: Aşkın Gözü (manzum
roman, 1925), Kadın Asker Olursa (37 kısa oyun, 1928), Yürekler Acısı
(1937), Zavallı Kadınlar (1938), Gönül Masalları (manzum
hikâyeler, 1950), Çadır Fahişesi (1954), Altın Bilezik (çocuk
oyunu, 1947), Türk Nüktecileri (1968).
HAKKINDA: Necdet Rüştü Efe / Gönül Masalları
(önsöz, 1950), Hakkı Süha Gezgin / Edebi Portreler (1999), Behçet Necatigil /
Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve
Yazarlar Sözlüğü (6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), Birsen Pekçolak -
Zeki Büyüktanır / Homeros’tan Günümüze Anadolu Destanları (2002).