Muharrem Süer

Şair

Doğum
Ölüm
28 Mayıs, 1982
Eğitim
İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Matematik Bölümü

Şair (D. 1911, Boğazlıyan / Yozgat – Ö. 28 Mayıs 1982, Boğazlıyan / Yozgat). Bir yaşında babasını kaybet­ti. İlköğrenimini ilçesinde, ortaöğrenimini yatılı olarak Kayseri ve Trabzon liselerinde tamamladı. Yükseköğrenimine İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Matematik Bölümünde başladı. Dördüncü sınıfta iken öğretmeni ile tartışarak öğrenimini yarım bıraktı. Askerden döndükten sonra Sümerbank’ta üç yıl kadar memur olarak çalıştı, daha sonra Boğazlıyan’a dönerek ticaret yaptı. Çok iyi Fransızca biliyor, şiirden başka resim ve karikatürle de ilgilendi. Şiirlerini serbest koşukla yazdı. Evim adlı bir şiir kitabı vardır.

KAYNAK: Durali Doğan / Yozgatlı Şair ve Yazarlar Ansiklopedisi (2005), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

OLUYOR

 

Sen ne bileceksin

Bazen ne kadar mert

Candan güvenilir dayın oluyor

Bir müddet

Doğrular yalan

Yalanlar doğru

Elin oğlu bu

Bir çırpıda enişte, kayın oluyor

 

Büyük, büyük güçler var karşımızda

Göremiyoruz

Bir yanar döner bakışımızla

Belli olmuyor dıştan

Bir kısmımız iki yüzlüyüz yaratılıştan

Bir kısmımız hatta hayın oluyor

 

Sen ne bileceksin kardeşim

Her düzenin yolunu

İstediğin kadar özen, benimse

Bakıyorsun bir sabah

Yerine başkası tayin oluyor

 

Çok geç uyandım uykularımdan

Yeni gördüm

Yüzüme gülenlerin dişlerini

Neyimi almak isteyişlerini

Mamanın altından yürüttükleri su

İyi bak mayın oluyor

 

İnsan var rütbesiz de büyük oluyor

İnsan var minare boyu fakat küçük oluyor

Kimse yerlere düşmesin düşük oluyor

Kalkınca da selama duruyorlar

Hemen adı sayın oluyor

 

Kimisi ayakta örüyor bir sepet

Kimisi şeytan tüyünden başımıza

İlk bakışta hangisi anlamıyoruz

Kafamız kalın oluyor

 

DEĞİŞMEYENLER

Değişti

Yemeklerin tadı, tuzu

Hükümetler, hudutlar

Unuttum bile çocuk olduğumuzu

Serterdi bana çevrili bakışlar

Şimdi daha şiddetli geçiyor kışlar

Onu, bunu bilmem ben

En önemlisi en en

Saçlarım ağardı gitti

Şatafatımı kaybettim

Boya tutmadım, tutturamadım

 

Bunun üzerine

Bir güzel ve tatlı dünyadan

Beni attılar dışarı

Bundan sonra sizin olsun

Para, şöhret, başarı

 

Neyim kaldı geride

Değişmeyenler

Horozların ötüşü

Göklerdeki bulutlar

Bir de bizim aydede

KAYNAK:  Durali  Doğan,  Yozgat Şair ve Yazarları, s. 349-351-

Hakkında : YŞVYA-Durali Doğan-2005

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör