Rasih Güran

Çevirmen, Yazar

Doğum
Ölüm

Çevirmen, yazar. (D. 1912, İstanbul - Ö.1972?, Ankara). Muvakkar Güran’ın eşi, şair Nâzım Hikmet ile ressam Nazmi Ziya’nın yeğenidir. Ağırlıklı olarak çevirmenlik yaptı ve dünya edebiyatından Türkçeye önemli eserler kazandırdı. Sosyalist düşünceye inanmış ve TKP (Türkiye Gizli Komünist Partisi)’ye üye olmuştu. Tüm sosyalistler gibi, önder saydığı Stalin’in 1953 yılında ölümünden sonra, milyonlarca insanın ölümünden sorumlu tutuluyor olması nedeniyle, Rasih Güran bunalıma girdi ve bir türlü bu büyük yıkımın etkisinden kurtulamadı: “Bize ya önceden yalan söylüyorlardı ya da şimdi yalan söyleniyor.” diye düşünmeye başladı ve bu nedenle kandırılmış olduğu düşüncesine kapıldı. Bu durumu onuruna yediremedi; 1970’li yılların başında kanser sanısıyla hastaneye yatırılması üzerine öleceğini umarak sevindi. Ancak kanser olmadığı anlaşıldı. Bu haberi alan Rasih Güran, yatmakta olduğu Hacettepe Hastanesi’nin üçüncü katından kendisini atarak hayatına son verdi. İntiharı üzerine Rasih Nuri İleri, "Rasih Güran, dostların gayet iyi bildiği etkiler karşısında, kalbinde Sinan Cemgil'in acısı, pencereden atlayıp intihar etmiştir." diyordu.

 ESERLERİ(Çeviri):

  Gazap Üzümleri (1961), Pippin IV’ün Kısa Süren Salatanatı (1963), Bitmeyen Kavga (John Steinbeck’ten, 1967); Ses ve Öfke (William Faulkner’dan, 1965); Albert Camus ve Başkaldırma Edebiyatı (John Cruickshank’tan, 1965); Kerenski ve Rus İhtilali (Aleksandr Kerenski’den, 1967); Dünyayı Sarsan On Gün (John Read’den, 1967), Nazi İmparatorluğu: Doğuşu Yükselişi ve Çöküşü (3 cilt, William Lawrence Shirer’dan, 1968), Troçki (Isaac Deutscher, 1969), Çıplak ve Ölü (Norman Mailer’den, 1970).

HAKKINDA: Turgay Fişekçi / Kriz Günleri ve Rasih Güran (Cumhuriyet, 21 Ocak 2009). 

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör