Ozan Telli

Şair

Doğum
01 Ocak, 1950
Eğitim
Trabzon Tarım Meslek Lisesi
Burç
Diğer İsimler
Mehmet Telli, Doğan Doğulu, Mehmet Seferi, Mehmet Meçhul, Cemşit Mar

Şair. 1 Ocak 1950, Telli köyü / İhsaniye / Gaziantep doğumlu. Asıl adı Mehmet Telli’dir. Doğan Doğulu, Mehmet Seferi, Mehmet Meçhul, Cemşit Mar imzalarını da kullandı. Çocukluğu köyde geçti. İlk ve ortaokulu İslahiye’de, liseyi Trabzon Tarım Meslek Lisesinde (1970) okudu. Yurtiçinde ve yurtdışında inşaat, tarım ve metal işçiliği, teknisyenlik gibi işlerde çalıştı. 1999 yılında emekliye ayrıldı.

Şiirlerini 1975 yılından itibaren Birikim, Yeni Toplum, Yazko Edebiyat, Özgür Gelecek gibi çeşitli dergilerde, 1978 yılından sonra çoğunlukla Sanat Emeği dergisinde yayımladı. Toplumsal içerikli şiirlerinde Halk şiiri geleneğinden üslûp ve biçim olarak yararlandı. Destanlar yazdı. 1977 yılında Vatan gazetesinin açtığı şiir yarışmasında birincilik ödülünü aldı. 1980 yılında Akademi Kitabevi Şiir Başarı Ödülünü Murathan Mungan ve Turgay Fişekçi ile paylaştı. Şahkulu Destanı (1985) ile Gösteri dergisi şiir ödülleri birinciliğini (1983), İshakça ile de 1984 Natıroğlu Şiir Ödülü ikinciliğini aldı. 1987 Gülhane Sanat ve El Sanatları Festivali Şiir Birincilik Ödülü ile 1992 Kültür Bakanlığı Şiir Başarı Ödüllerinin de sahibidir.

ESERLERİ (Şiir):

Özgürlük (1979), Şahince (1981), Ekmeğin Şarabın Tuzun Aşkına (1982), İshakça (1983), Şahkulu Destanı (1985), Aşktan Ümit Kesilmez (1987), Kalenderoğlu Pîri Mehmet Destanı (1987), Koçgiri Destanı (1987), Dersim Destanı (1990), İsyan Damarına Kan Gerek (İshakça, Şahkulu Destanı, Kalenderoğlu Piri Mehmet Destanı ile yeni kitabı Bizim Çeliğin Suyundan kitapları bir arada, 1991), Ararat Destanı (1992), Aşka Amin (2002).

KAYNAK: TDE Ansiklopedisi (c. 8, 1976-98), Yurt Ansiklopedisi (c. IV, 1982), Vedat Yazıcı / Sözümüz Şairlerden Şiirlerden (1997), TBE Ansiklopedisi (2001), Birsen Pekçolak - Zeki Büyüktanır / Homeros’tan Günümüze Anadolu Destanları (2002), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

DİCLENİN KIYISINDA

dicle’nin kıyısında

oturmuş kuma

bakıyor kime

gördüğü ben olaydım

 

dicle’nin kıyısında

terliyor sıcak

derliyor çiçek

derdiği ben olaydım.

 

dicle’nin kıyısında

serilmiş suya

elinde oya

ördüğü ben olay olaydım

 

dicle’nin kıyısında

sular içine

gelip geçene

sorduğu ben olaydım

 

dicle’nin kıyısında

sarı gül gibi

ince dal gibi

kırdığı ben olaydım

 

dicle’nin kıyısında

avcıdır belli

kurşunu telli

vurduğu ben olaydım

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör