Osmanzade Tâib

Divan Şairi

Doğum
Ölüm
25 Mayıs, 1724
Diğer İsimler
Ahmed

Divan şairi (D. 1660 ?, İstanbul - Ö. 25 Mayıs 1724, Kahire). Asıl adı Ahmed’dir. Medrese öğrenimi görerek yetişti. Müderrisliklerde, Halep (1718) ve Mısır (1723) mollalıklarında bulundu. II. Ahmet’in şehzadelerinin sünnet düğünü için yazdığı tarih ve kasidelerin çok beğenilmesi üzerine bir fermanla Melikü’ş-Şuârâ ilan edildi. Şiirlerini Hamdi mahlasıyla yazdı, hicivleri yüzünden başı dertten kurtulmadı. Mısır Valisi ile ilgili bir nüktesi nedeniyle zehirlettilerek öldürüldüğü de rivayet edilir. Şiir dışında tarih, hadis, ahlâk ve biyografi alanlarında eserler vermişti.

“Tâib’in şiirleri içinde pahalılık gibi, yangın gibi devrinin toplumsal olaylarına değinen, halk hayatını yansıtan nükteli kasideleri, günlük konular üzerine padişah veya sadrazama sunduğu manzum mektupları dikkate değer.” (Behçet Necatigil)

ESERLERİ:

Simaru’l-Esmâr (1835), Kitabu’l-Âhlaku’l-Ahmedî (Kâşifî’nin Ahlâk-ı Muhsinî eserinden çeviri yoluyla derleme, 1840), Hadikatü’l-Vüzerâ (Rami Mehmed Paşa’ya kadar 108 Sadrazamın biyografisi, ilk dört zeyli ile birlikte 1854), Sıhhat Abad (kırk hadis şerhi), Hülasatü’l-Ahlâk (Kınalızade’nin Ahlak-ı Alâî adlı eserinin özeti), Münşeât (50 kadar mektubu), Telhîsu’l-Nesayih (1866), Hadikatü’l-Mülûk (III. Mustafa’ya kadar 22 Osmanlı Padişahının biyografisi, 1882), Telhis (Mehasinü’l-Edeb), Divan (bulunmadı). Şiir ve hicivleri mecmualardadır.

KAYNAK: Fuad Köprülü / Osmanzâde Taib’e Dair (Türkiyat mecmuası, II, 1928), Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri II (1972), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), Büyük Türk Klasikleri (c. 6, 2004), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör