Şair ve yazar (D. 16
Şubat 1927, Kıbrıs - Ö. 21 Ocak 2001, Girne / Kıbrıs). Kıbrıs’ta Yüksek İngiliz
Okulunda (1946), Londra’da Modern Diller Okulu Gazetecilik Bölümü (1955) ve
Ekonomik Bilimler Okulu Felsefe Bölümünde (1957) öğrenim gördü. Londra’da
çeşitli işlerde çalıştıktan sonra döndüğü (1957) Lefkoşe’de Beşparmak ve
Uyarı dergileri ile Kıbrıs Türk Sesi gazetesini çıkardı
(1962-63), Bozkurt gazetesinde yazarlık yaptı. Daha sonra Londra’ya
yerleşerek haftalık Vatan gazetesini yönetti.
Şiir ve denemeleri 1945
yılından itibaren Türk Dili, Papirüs, Yeditepe, Varlık, Beşparmak
dergilerinde yayımlandı. T.S. Eliot’tan yaptığı çevirilerle tanındı.
Şiirleriyle, sayısız edebiyat ödülü kazandı. Kitapları dünyanın dört bir
yanında çeşitli dillere çevrildi. İngilizce çevirileri dolayısıyla 1973 yılında
Uluslararası Şiir Derneğinin (The International Poetry Society) onur armağanını
kazandı. Dünya Kültür ve Sanatlar Akademisi Uluslararası Yürütme Kurulunun
başkanlığını da yürüten (1989) Osman Türkây’a ABD’nin Missouri Eyaletinde
bulunan Albert Einstein Uluslararası Vakfınca şiirlerindeki başarısı nedeniyle
1989 Albert Einstein Barış Ödülü verildi. Evrende Rasgele Bir Gezinti adlı
kitabıyla, Amerikan Başarılar Enstitüsünün Yılın Adamı ve “Bin Yılın Şöhretler
Sarayı” ödüllerini, Amerikan Biyografi Enstitüsünün Altın Plak ödülünü,
“Başkanlık Onur Mühürü”nü, Avustralya’da Uçan Altın Kumru Odülünü kazandı. İki
kez Nobel Edebiyat Ödülüne aday gösterildi. Türkay, dünyada en çok mektup alan
Türk edebiyatçısı olduğu; hayranları arasında Tayland Prensesi Vemulchadra,
Türkoloji Profesörü Anna Masala, Hindistan eski başbakanının eşi Sheila Gürjal
ve çok sayıda aristokrat bulunduğu söylendi.
ESERLERİ:
ŞİİR: 7 Telli (1959),
Uyurgezer (1969), Beethoven’de Aydınlığa Uyanmak (1970; İngilizcesi:
Beethoven and Other Poems, 1978), Evrenin Düşünde Gezgin (1971), Kıyamet
Günü Gözlemleri (1975).
DENEME: Edebiyat
Eleştiri ve Dil Üzerine Düşünceler (1993).
DERLEME: Modern
Turkish Poetry (Taner Baybars ile, 1975).
HAKKINDA: Mehmet Kaplan / Cumhuriyet Devri
Türk Şiiri (1973, s. 509-514), TDE Ansiklopedisi (c. 8, 1976-98), Seyit Kemal
Karaalioğlu / Resimli Türk Edebiyatçılar Sözlüğü (1982), Behçet Necatigil /
Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve
Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan Işık / Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2006).
Gözlerim röntgen gibi delip geçiyor
Kentin sokaklarını dolaşıyorum şimdi
İlk karşılaşmamız bu seninle galiba Bay Robot
Günaydın. Uğultular kulaklarımda bir yeni uzay çağı
Bak nasıl çalışıyor makinelerimiz, vitrinlerimiz
Gövdelerimizin gizlerini çözümleyen laboratuar
Betikler, günceler, renkli dergiler
Bir övgü dudaklarımda: Sen misin Promete
O göksel ateş ne kadar yoğun
Ne kadar geniş ki hep ışık, hep gök boşluğu
Ulises’ler şimdi yer çekiminden öte
Ben kökümü arıyorum karanlık, sık bir ormanda
Nerdesin ilk insan ağacı
Suların dibindeyim akıntılı açık denizlerde
Balıklar, ilkel yaşam hücreleri, fosiller konuşmaz bana
Hâlâ karanlıklarımda Afrika, uzaklarımda proconsul
Yanlış eleştirdin gövdemi Bay Darwin
En eski uzay çağlarımdan bana ses ver usum
Ben yeryüzünde yabancı, ben yeryüzünde konuk
Yerçekimini aştım kökümü arıyorum