19.
Yüzyıl müderris ve şairlerden. Koca Ragıb Paşa'nın sadareti zamanında Diyarbekir'de
doğduğundan, onun adıyla Mehmed Ragıb ismini almıştır. Müderris H. Ragıb (1786-
1884) ile sadece isim benzerliği vardır, benzer isim taşımaları ve ikisi de
müderris olmalarına karşılık farklı kişilerdir. (Bkz. "Müderris Hacı
Ragıb"). Mehmed Ragıb Efendi, tahsilini memleketinde görerek müderris payesini
aldı. 1812 yılında İstanbul'a giderek Şeyhülislâm Dürrîzâde Abdullah Efendi'ye
sunduğu kasidelerle iltifatlar gördü. Altı yıl orada kaldıktan sonra 1818
yılında Diyarbakır'a döndü. Birkaç yıl sonra yine başka yerlere giderek
Nâibliklerde bulundu ve bu vazifede iken 1824 yılında öldü. Yazısı güzel ve
şiirleri dağınıktır. Bir dîvân halinde toplanmayan şiirlerinden Alî Emîrî'nin
neşrettiklerinin çoğu, vezirleri öven kasidelere aittir. Şiirlerinin bir
bölümü merhum Şevket Beysanoğlu'nun özel kütüphanesindeki yazma mecmualardadır.
KAYNAK: Tşa, Şevket Beysanoğlu /
Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları (2. bas. 1996, c. 1, s. 264-268), İhsan
Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) – Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim
Adamları Yazarlar ve Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).).