Şair,
devlet adamı (D. 1840, İstanbul - Ö. 1926, İstanbul). Şair Nâzım Hikmet’in
dedesidir. Rüştiyeyi (ortaokul) bitirdikten sonra bir süre Adana, Konya,
Bitlis, Halep, Kastamonu ve Mersin’de mektupçuluk (genel sekreterlik) yaptı.
1898 yılında Kayseri mutasarrıflığına atandı. Kayseri’de görev yaptığı dört
yıllık süre içerisinde, Hunat Camii ile Seyyid Burhaneddin ve Zeynel Abidin
türbelerinin kubbelerini tamir ettirdi ve önemli hizmetlerde bulundu.
Kayseri’den sonra Diyarbakır, Halep, Konya, Sivas ve Selanik valisi olarak
hizmet verdi. Mevlevi tarikatına bağlı idi. Abdülhamid döneminde
gerçekleştirilen eğitim alanındaki gelişmeleri anlatan Ahd-i Şehriyari adlı
eserinin dışında tasavvufla ilgili şiirleri ve yayımlanmış başka eserleri de
vardır.
KAYNAKÇA: Fevziye Abdullah Tansel (Ankara
Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 14, 1996), İbnülemin Mahmud
Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. III, 2000), Abdullah Satoğlu / Kayseri
Ansiklopedisi (2002), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).