İslâm bilgini, şair-yazar, devlet adamı (D. 1866, Harput [Elazığ]
– Ö. 2 Şubat 1936). Öğrenimini Harput (Elazığ)’ta tamamladı. 1890’da bir
Ramazan ayı boyunca çalışarak Kur’ân hafızı oldu. Şam bilginlerinden Şeyh
Bedreddin Efendi’den hadîs ilmi icazeti (yeterlilik) aldı. Daha sonra
müderrislik, müftülük, mahkeme üyeliği ve öğretmenlik yaptı.
BAŞLICA ESERLERİ:
Kaside-i Münferic ve Tahmisinin Şerhi, Ulviyyet-i İslâmiyye, Makale-i Edebiye,
Mülâhaza-i Edebiye, Hayr-i Ümmet, Miftâh-ı Harâbât, Talîm-i İnşâ, Kavâid-i
Edebiyat, Hallü’l-Vezâif, Avâidü’l-Fühûm, Na’t-ı Şerîf, Tahmîs-i Gazel-i
Hakanî, Kasîde-i Aşk, Hadîs-i Erbaîn.
KAYNAK: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son
Asır Türk Şairleri (c. II, 2000), İhsan Işık /
Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2. bas., 2009).
