Toplumbilimci (D. 1891, İstanbul – Ö. 1939, Berlin). İlk ve
ortaöğrenimini İstanbul’da, lise öğrenimini Galatasaray Sultanîsinde tamamladı.
1911’de Maarif Nezareti (Eğitim Bakanlığı) tarfından Paris’e gönderildi.
Sorbonne Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde felsefe öğrenimi gördü. 12 Ocak
1918’de ikinci kez açılan Mekteb-i Mülkiye (Siyasal Bilgiler)’ye ve Mekteb-i
Tıbbiye (Tıp Fakültesi)’ye Fransızca öğretmeni olarak atandı. 1920’de
Darülfünun (İstanbul Üniversitesi) Edebiyat Fakültesi felsefe müderris
yardımcılığına getirildi. 1924’te profesörlüğe yükseltildi. Bu üniversitede
ahlâk, felsefe tarihi ve içtimaiyat (sosyoloji, toplumbilim) dersleri okuttu.
1927’de hem yakalandığı hastalığın tedavisi hem de Almanya’daki Türk
öğrencilerinin denetimi için Berlin’e gönderildi. Bu hastalıktan kurtulamayarak
genç yaşta öldü. Felsefe ve toplumbilim alanındaki eserleriyle tanındı.
ESERLERİ:
Yeni İçtimaiyat Dersleri (1926), Amelî Ahlâk Mebadîsi, Milliyet Nazariyeleri, Felsefe
Tarihi (Almancadan çeviri).
KAYNAK: Mücellidoğlu Ali Çankaya / Yeni
Mülkiye Tarihi ve Mülkiyeliler (c. II, 1968), İhsan Işık /
Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2. bas., 2009).
