Doğu Perinçek

Hukukçu, Gazeteci-Yazar, Siyaset Adamı. 17 Haziran 1942, Gaziantep doğumlu. 1980’li yıllarda yazılarında Emre Adıgüzel imzasını kullandı. Yargıtay Başsavcı Yardımcılığı ve dört dönem milletvekilliği yapan Sadık Perinçek babası, Emekli Tümgeneral Turhan Olcaytu dayısıdır. Çocukluk yıllarını babasının Yedek Subaylık ve Yargıçlık görevleri nedeniyle Gaziantep, Antakya ve Diyarbakır’da geçirdi. Beş yaşındayken ailesi Ankara’ya yerleşti ve burada Sarar İlkokulu, Atatürk Lisesi ortaokul kısmı (1956), Bahçelievler Deneme Lisesi (1960) ve Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1964)’nde öğrenim gördü. Üniversite öğrenciliği yıllarında toplam on ay Almanya’da işçilik yaptı ve Almanca öğrendi. Bitirdiği fakülteye Kamu Hukuku Asistanı olarak girdi, 1968’de doktorasını tamamladı. “Türkiye’deki Siyasi Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması Rejimi” isimli doktora tezi aynı zamanda ilk kitabıdır.

 1967 yılında Dönüşüm dergisinde başyazarlık yaptı. Almanya’da kurduğu Türk Toplumcular Ocağı’nın başkanlığını yaptı. Türkiye İşçi Partisi (TİP) bünyesinde çeşitli görevler aldı. 1968 yılında Fikir Kulüpleri Federasyonu (Dev-Genç) başkanı oldu. Aynı yıl Gün Zileli, Şahin Alpay, Cengiz Çandar, Vahap Erdoğdu gibi isimlerle birlikte Aydınlık dergisini yayımlamaya başladı. 1969 yılında yasadışı Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi (TİİKP)’nin kurucuları arasında yer aldı ve İşçi-Köylü gazetesini çıkararak başyazarlığını yaptı. Dört yıl Siyasî İlimler Derneği Türkiye Bölümü Yöneticiliği, dört yıl Türk Hukuk Kurumu Yöneticiliği yaptı. 12 Mart (1971) döneminde tutuklanarak yirmi yıl hapse mahkûm edildi. 1974 genel affıyla serbest bırakıldı. Türkiye İşçi Köylü Partisi’nin Genel Başkanlığı (1978-80) ile Aydınlık gazetesinin başyazarlığını (1978 - 12 Eylül 1980) birlikte sürdürdü. 12 Eylül 1980 sonrası yeniden tutuklandı ve sekiz yıl hüküm giydi, 1985’te serbest bırakıldı.

Perinçek daha sonra Aydınlık gazetesi çizgisinde yayına başlayan haftalık 2000’e Doğru dergisinin (ilk sayı: Ocak 1987) Genel Yayın Yönetmenliğini yaptı. 1990’da çıkarılan sansür kararnamesinin ardından Diyarbakır Cezaevi’nde üç ay tutuklu kaldı. 1991 yılında Türk Ceza Kanunu’nun 141. ve 142. maddelerinin kaldırılmasıyla siyasî haklarına kavuştu, Sosyalist Parti Genel Başkanlığına seçildi. 1992’de SP’nin kapatılması üzerine kurulan İşçi Partisi’nin (İP) Genel Başkanlığı’na getirildi. 1993’te Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde yargılanarak yirmi sekiz ay hapse mahkûm edildi. 1999’da serbest kaldığında İP Genel Başkanlığı’na döndü. 2005 yılında İsviçre’de 1915 yılında Ermenilere soykırım yapılmadığını iddia eden konuşması nedeniyle gözaltına alındı. İsviçre Hükümeti Perinçek’e “Ermeni Soykırımı’nı inkâr” gerekçesiyle tecilli hapis ve para cezası verdi. 2008 yılında Ergenekon soruşturması kapsamında tutuklandı.

Yazı hayatına 1965’te Yeni Gazete’de yazdığı başyazılarla başladı. Yazılarını ayrıca Akşam, Milliyet, Cumhuriyet, Proleter, Devrimci Aydınlık, İşçi-Köylü, AÜ Hukuk Fakültesi Dergisi, Halkın Sesi, Saçak, Teori, Bilim ve Ütopya, Papirüs, Aydınlık gibi gazete ve dergilerin yanı sıra çeşitli yabancı yayın organlarında yayımladı. Yazı ve kitaplarının bir bölümü çeşitli dillere çevrildi. Avrupa ülkeleri, Çin Halk Cumhuriyeti, Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti, Küba, Suriye, Lübnan ve Irak’a inceleme gezileri yaptı. “Kemalist Devrim - 2 / Din ve Allah” adlı eseriyle sosyal bilimler dalında Yunus Nadi Ödülünü aldı.

ESERLERİ:

ARAŞTIRMA - İNCELEME: Türkiye’de Siyasî Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması Rejimi (doktora tezi, 1968), Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi Davası (Savunma / arkadaşlarıyla birlikte, 1974), Faşizm Halkın Mücadelesini Durduramaz (Sıkıyönetim mahkemelerinde konuşma ve dilekçeler, 1975), Kıvılcımlı’nın Burjuva Ordusu ve Devlet Teorisinin Eleştirisi (1975), Kıbrıs Meselesi (1976), Bozkurt Efsaneleri ve Gerçek (Orta Asya kavimlerinin tarihî gelişmeleri üzerine, 1976), Sosyal-Emyaryalizme ve Revizyonizme Karşı 1970’te Açılan Mücadele (1976), Sahte TKP’nin Revizyonist Programının Eleştirisi (1976), Doğru Eylem Nedir? (1977), Kemalist Devrim 1 / Teorik Çerçeve (1977), Lenin, Stalin ve Mao’nun Türkiye Yazıları (1977), Anarşinin Kaynağı ve Devrimci Siyaset (1978), Türkiye Devriminin Yolu (1979), Atatürk’ün Bugünkü Önemi (Turan Güneş ve Emre Kongar ile, açık oturum notları, 1980), Anayasa ve Partiler Rejimi (1985), Osmanlı’dan Bugüne Toplum ve Devlet (1986), Abdullah Öcalan’la Görüşme (1990), Stalin’den Gorbaçov’a (1990), Parti ve Sanat (1992), Türk Sorunu (1993), Kemalist Devrim 2 / Din ve Allah (1994), Çiller Özel Örgütü - TBMM Susurluk Komisyonu’na Sunulan Dosya ve Belgeler (1996), Avrasya Seçeneği (1996), ÖDP’nin Kimliği (1998), Memidik Kaptan’a Masallar (1998), Kemalist Devrim 3 / Altı Ok (1999), Kemalist Devrim 4 / Kurtuluş Savaşında Kürt Politikası (1999), Bir Devlet Operasyonu (1999), Eşcinsellik ve Yabancılaşma (2000), 28 Şubat ve Ordu (2000), Karen Fogg’un Epostalları (2002), Mafyokrasi (2004), Atatürk’ün Sovyetlerle Görüşmeleri (2005), Gladyo ve Ergenekon (2008), Türk Ordusunda Strateji Sorunu Üç Genelkurmay Başkanı (2008).

DERLEME: Türkiye Komünist ve İşçi Hareketi (1974), Kurtuluş Savaşı ve Lozan (1977), Kürt Sorunu (1977), Şefik Hüsnü Yazı ve Konuşmalar (1977), Komintern Belgelerinde Türkiye Dizisi (5 cilt), Kemalist Cumhuriyet (1994).

ÇEVİRİ: Sovyetler Birliği’nin Sosyo-Ekonomik Yapısı (Antonoio Carlo’dan, 1975), Revizyonizm ve Maceracılık Yenilgiye Marksizm-Leninizm Zafere Götürür (Enver Hoca’dan / Şule Perinçek ile, 1975), Tekelci Bürokratik Sosyalizm (Jacek Kuron / Karol Modzelevski’den, 1976).

KAYNAKÇA: Yurt Ansiklopedisi (c. IV, 1982), Büyük Larousse Ansiklopedisi (c. 18, 1986), Cemal Süreya / 99 Yüz (1991), Mahmut Çetin / Perinçek ve Aydınlık Hareketi (1998), İhsan Işık / Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006), Fuat Akyol / Devir Devir Doğu Perinçek (Aksiyon dergisi, 13 Temmuz 2010), Eski MİT mensubundan ağır iddia: Aydınlık hareketini solu bölmek için biz kurduk (cumhuriyet.com.tr, 11.08.2016).