Şair, yazar ve çevirmen. 22 Kasım 1946, Of / Trabzon doğumlu. Beş
yaşındayken babasını yitirdiğinden dedesi ile amcasının yanında büyüdü. Of
Merkez İlkokulu (1958), Ankara Yenimahalle Mustafa Kemal Lisesini (1966)
bitirdi. Bir süre İnşaat Mühendisliğinde, bir sürede Kimya Mühendisliğinde
okuduktan sonra askere gitti. Askerde, Hasan Âle Yücel’in İyi Vatandaş İyi
İnsan adlı yapıtını okuduğu için, ‘eski bir komünistin’ kitabını okumakla
suçlanarak, görev yeri olan İstanbul’dan Tekirdağ’daki Saray Kışlasına sürüldü.
Askerlikten sonra “Materyalizm ve Ahlâk” adlı lisans tezi ile İstanbul
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü (1979) bitirdi. Birçok işe
girdi çıktı. Gemi Yapım Meslek Lisesinde öğretmen, banka memuru, bira
fabrikasında işçi, Trabzon Limanında şef yardımcısı, Karadeniz Eğitim
Fakültesinde öğretim görevlisi (1984-87), Güneş gazetesinde yurt
haberleri servisi şefi (1988-89), Trabzon Belediyesinde Kültür Müdürü
(1990-95), Trabzon İl Kültür Müdürü (1996-97), 1998’den sonra Gümüşhane İl
Kültür Müdürü olarak görev yaptı ve emekliye ayrıldı. Sanatta ödüle karşı
olduğu ilkesiyle yarışmalara katılmadı. İnsan Hakları Derneği ile Edebiyatçılar
Derneği üyesidir.
“Sarhoş ve Gece” adlı ilk şiiri, Yeditepe dergisinde (Şubat 1972), sonraki
ürünleri de Dergâh, Kıyı, Nar, Edebiyat ve Eleştiri, Güldiken, Mavi
Portakal, İnsancıl, Uç, Agora, Kaşgar, Kül, E, Son Kişot, Ada, Mor Taka, Adam
Sanat, Bahçe, Cumhuriyet Kitap, Yeni Biçem, İnsan, Gösteri, Mavi Portakal,
Mühür, Kitap Zamanı vd. dergilerde yayımlandı. “Gecekonduda Ölüm” başlıklı
şiiri Ferhat Tunç tarafından bestelendi. Kimi şiirleri Gürcüceye ve bazı
yabancı dillere çevrildi.
“Kenan Sarıalioğlu’nun altmışlı yıllardan bugüne dek yazdığı bu
ilginç şiirler, çevremizde az rastlanır bir açıyı yazın dünyamıza getiriyor.
Ozan kendine özgü bir şiir dünyası yaratmış. Doğaya, sevgiye, öbür insansal
duygulara metafiziksel bir nitelik vermiş. Şiirlerinin hemen tümü okuyanı
düşünmeye yöneltiyor. Kusursuz bir dil, olgunlaşmış biçim anlayışı bütün şiirlerinde
dikkati çekiyor.” (Cahit Külebi)
“Kenan Sarıalioğlu ‘Issız
İnsan Ormanında’ adlı yeni yapıtında, yaşama, soruların yol gösterici güneşinde
bakıyor. Edindiği deneylerden, okumalardan, yaşama ilişkin bilgilerden yola
çıkarak şiirsel tatlara, yeni ufuklara götürüyor bizleri. Kimi zaman, yaşama
oyununun kurallarını arayan bir insan, kimi zaman da tüm insanlığa seslenen,
bilginin çilesini çeken, değerini bilen bir bilge olarak çıkıyor karşımıza.
Soru sormuyor ama çağdaş, yapıcı görüşler içeren düşünceleriyle insanı ve
yaşamı sorguluyor.” (Orhan Tüleylioğlu)
ESERLERİ:
ŞİİR: Metafizik ve Gülümseme (1994), Ayna Rubaileri (1995),
Kara Zaman Şiirleri (2006), İçdeniz (Fransızcaya çev.
Ali Osman Durmuş, 2006), Fosil ve Toz (resimleyen: Hakan Sümer, 2006), Uçurum
Canbazı (Toplu Şiirler, 2006).
DENEME: Issız İnsan Ormanında (1999), Materyalizm ve
Ahlâk - Betimsel Bir Etik Denemesi (1999).
ÇEVİRİ: Bir Çöl Rüzgârı Ömrümüz (Ömer Hayyam’dan, 1995),
Sabahın Gizeminden Doğanlar (Nietzsche’den, 1998), Doğmuş Olmanın
Sakıncası (Cioran’dan, 1998), Ateş ve İpek (Sâdi’den, 1999),
Hiçkimse ve Dolunay (Mevlâna’dan, 1999), Doğmuş Olmanın Sakıncası
Üzerine (Cioran’dan, 2001), Varolma Eğilimi (Cioran’dan, 2002), Soğuk
Kül (Chamfot’dan, 2003), Can Yücedir Göklerden (Mevlâna’dan, 2004), Kahraman
Sokrates Nietzsche (M. Guérin’den, 2005), Gün Doğmadan (J.
Derrida’dan, 2005), Aşk ve Güzellik (Şeyh Galip’ten, 2005), Bir Hoş
Seda (Bâki’den, 2005), Ya Hazreti Hak Ya Hazreti Aşk (Nesimî’den,
2005), Gülistan (Sadî’den, 2005), Sıcak Gözyaşları (J.
Prévert’den, 2005), İnsan: Çoğul ve Tekbaşına (Nietzsche’den, 2006), Müslüman
Meryem (M. Dousse’ten, 2006), Gün Doğmadan (J. Derrida’dan, 2006), Kahraman
Sokrates: Nietzsche (M. Guérin’den, 2006).
DERLEME: Tebessüm, Sırıtma ve Ötesi: Cioran (2005), Mutlu
ve Muzdarip: Nietzsche (2005), Nietzsche (2006)
SÖZLÜK: Varoluşçuluk Temel Kavramlar (2005).
DİL İÇİ UYARLAMA: Hiçkimse ve Dolunay (Mevlâna’dan, 1999), Ateş
ve İpek (Sâdi’den, 1999), Gülışığı (Hafız’dan, 2000), Yüzünde
Işır İki Cihan (Hafız’dan, 2003), Uykusuz Aştık Geceyi (Sâdi’den,
2003), Gülistan (Sâdi’den, 2005), Can Yücedir Göklerden
(Mevlâna’dan, 2005), Aşk ve Güzellik (Şeyh Galip’ten, 2006).
KAYNAK: Ali Mustafa / İlk Şiir Kitabı ‘Metafizik ve Gülümseme’
Üzerine Kenan Sarıalioğlu ile Söyleşi (Kıyı, Ekim 1994), Atilla Birkiye / Şiir
Hep Kurtarıcıdır (Cumhuriyet, 29.2.1996), Doğan Hızlan / Şairler Düelloda Ölür
(Hürriyet, 29.2.1996), Özen Yula / Bir Rüzgâr Çölü Günümüz (Kitap-lık, sayı:
23-24, 1996), Sina Akyol / Dolaylı Anlatımlar (Varlık, Mart 2000), Orhan
Tüleylioğlu / Bir Türküyüm Aklın Okuduğu - Rasim Şimşek / Kenan Sarıalioğlu’nun
Şiiri - Engin Turgut / Külrengi Ufukların Filozof Şairi (Cumhuriyet Kitap,
1.6.2000), Rasim Şimşek / Kenan Sarıalioğlu’nun Şiiri (Cumhuriyet Kitap,
1.6.2000), Ahmet Ayvacı / Kenan Sarıalioğlu ile Söyleşi (Uç Dergisi, sayı: 11,
2001), Dr. Mustafa Duman / Trabzon’u Anlatan Birkaç Kitap (Cumhuriyet Kitap,
11.7. 2002), Vitrindekiler (Cumhuriyet Kitap, 3.2.2005), Cevat Çapan - Hilmi
Yavuz - Fikret Hakan - Veysel Usta - Ali Osman Durmuş - Raif Özben - Sina Akyol
- Ercan Yılmaz - Engin Turgut - Serdar Bedii Omay-Asuman Omay - Hüseyin Atabaş
- Baki Asiltürk - Nihat Genç - M. Fatih Kanter - Murat Batmankaya - Aydın
Afacan - Ertuğrul Aydın - Hayrettin
Orhanoğlu - Sadık Erol Er - Bahar Cankurt Orhanoğlu - Süreyya Tamer - Arzu
Alkan - Sakine Korkmaz - Ozan Kemal Sarıalioğlu - Rahman Işık Sarıalioğlu -
Sema Sarıalioğlu / Dosya: Kenan Sarıalioğlu (Ada, Trabzon, Yaz 2006), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Ayrıca, Elzibieta Szczygiet tarafından Polonya’da hakkında bir
yüksek lisans tezi hazırlandi (1997).
Bakalım neymiş geceye pencere
açmak
Bakalım nasıl şeymiş yaşamak;
Dallarda uyuyan ecinniler
Sizde uyanın uykulu
güvercinler...
Kimse sevincini ödünç
vermesin
Araya iyilik girmesin:
İnce bir yağmur olurum gün
doğunca
Oğlum göz yaşlarıma
dokununca...
(Metafizik ve gülümseme,1994)
Oturduk günbatımına karşı
Ürperiyor masamızda sessizlik
Göğsümüzden damlıyor sevginin
teri
Kuşlar geçiyor başımızın
üstünden
Hikaye bilindiği gibi değil
Ne topraktır ölü, ne
gökyüzünde
Ölü, ikimizin yüzünde
...ve kendi külünü yakıyor
acı
Oturduk günbatımına karşı
Çay ve rüzgar içiyoruz
(Metafizik ve gülümseme,1994)
1.
Kuzeyin ışıksız bahçelerinde
Yeşil bir acının at üzerinde
titrediği yalnız bir çocuktum ben
Şimdi hangi hiçlik onun yerinde?
2.
Gece sessiz. Bir çobanın ıslığı
Isıttı içimdeki ıssızlığı
Mum dedi ki, bana sormuyor musun?
Işığın kalbindeki ışıksızlığı...
3.
Som ışıkmış Cennet'te her şey
Nesneler duru, yüzler gölgesiz
Allah'ın misafir odasında
Dünyadan bir hatıra gibiyiz...
4
Mevlana dolunay, Hafız gül ışığı
Hayyam gün ışığı, gönül ışığı
Hangi şair Allah'a bağışladı?
Son dizeyi, en ölümcül ışığı