Deneme yazarı, şair. 24
Kasım 1952, İstanbul doğumlu. Tam adı Mustafa Kemal Tümerkan’dır. Kitaplarında
Kemal Tümerkan adını kullandı. Şair ve yazar Cavidan Tümerkan, annesi; Sinop
eski milletvekili ve şair Dr. Muhit Tümerkan, babasıdır. Kalamış İlkokulu, Fenerbahçe
Lisesi, Boğaziçi Üniversitesi mezunu. 1980 yılından itibaren TEKFEN (1908-83)
ve UNILEVER (1983-2009) firmalarında proje mühendisi ve AR-GE yöneticisi olarak
görev yaptı. Hayatını ve çalışmalarını İstanbul’da sürdürdü. Işıl Tümerkan ile evli; Barış ve Aslı adlarında
iki çocuk babasıdır.
İlk şiiri 1966’da Gergef
dergisinde yer aldı. Sonraki yıllarda dergilerde yazmayı tercih etmedi, deneme
türünde ürünlerini iki kitapta topladı. 1984 yılında ENKA’nın açtığı şiir
yarışmasında mansiyon aldı.
ESERLERİ (Deneme):
Hiç Gülümsenmemiş
Gülümseyişimle (1999), Biri (2006).
Birden kucaklandığımı hissettim.
Ortalık kapkaranlık oldu ama garip çok garip; karanlığın içinde değildim, karanlığın
ta kendisiydim. Karanlıkta kalsam korkacaktım ama karanlığın kendisi olunca
korkmadım.
Sonra hafifçe aydınlandı ortalık
ve kız, erkek çok sayıda küçük çocuk etrafımı aldılar; hepsinin gözlerini
tanıyordum, benim gözlerimdi onlar. Onların dışında olmadığımı fark ettim, üzerlerindeydim;
ben artık onların gözleriydim.
El ele tutuşan tüm çocukların göz
çukurlarında, onlarla birlikte yavaşça yükseldik, büyük bir sessizlik içinde
güneşe yaklaştık. Ne büyüyordu, ne yakıyordu güneş ama gariptir, gene de
yaklaşıyordu.
Birden paramparça oldu, gökyüzüne
yayılan sonsuz sayıda kıvılcıma dönüştü. Kıvılcımlar beni yakmıyordu, çünkü ben
artık kendim kıvılcımdım ve yıldızlara doğru sıçrıyordum. Ben dokununca
yıldızlar da paramparça oldu ve pırıl pırıl
yıldız tozlarına dönüştüm sonra ortalık tekrar kapkaranlık oldu.
Artık gökyüzünde değil, büyük bir
denizin içinde olduğumu anladım. Tuzlu bir su damlası olmuştum şimdi ama deniz
değildim; iri, altın renkli pulları ile renk renk pulları birbirine karışmış
bir balığın göz pınarında gitgide büyüyen gözyaşıydım. Büyüdüm, büyüdüm ve
orada tutunamadım, dağıldım ve denize karıştım.
‘’Nasıl bir duygu ?’’ derseniz, ‘’
Denize karışmış bir balık gözyaşı olmak’’, deniz olmak gibi bir şey!
(Kemal Tümerkan / Biri, 2006)
