Erdal Noyan

Hukukçu, Yazar, Şair

Doğum
Eğitim
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Diğer İsimler
Halil Burak, Halil Canân

Şair ve yazar; hukukçu, savcı, hakim. 1961, Kırklareli doğumlu. Yazılarında Halil Burak, Halil Canân imzalarını da kullandı. Kocahıdır İlkokulu (1972), Edirne Erkek Öğretmen Lisesi (1978) ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1982) mezunu. Hakimlik stajını Kırklareli Adliyesinde tamamladıktan sonra, 1986’dan itibaren Yüksekova, Dazkırı ve Beypazarı Cumhuriyet Savcılığı, Yargıtay’da Tetkik Hakimliği (1994-99) görevlerinde bulundu. Çalışmalarını aynı kurumda Cumhuriyet Savcısı olarak sürdürdü. Kendi isteğiyle emekliye ayrılıncaya kadar kamuda görev yaptı. Evli ve iki çocuk babasıdır.

İlk yazısı, Güneysu dergisinde yayımlandı (Mart-Nisan 1991). Aynı yıldan itibaren yazı ve şiirleri; Güneysu, Sabır, Kırağı, Çınar, Karçiçeği, Palandöken, Bizim Dergâh, Endülüs, Harman, Martı, İkindi Yazıları, Sedir, Yedi İklim, Taşra Edebiyat, Ay Vakti, Yitik Düşler, Virgül dergileri ile Yeni Hafta ve Yeni Dönem gazetelerinde yer aldı.

Edebî eserleri yanı sıra meslekî eserleri de vardır.

 

EDEBÎ ESERLERİ:

 

Deneme-Araştırma-İnceleme:

 

Gülü Dikenleriyle Sevmek (1993), Zaman Irmağı (2002), Öteki Osmanlı (2015), Çay Molası (2017), Zaman Irmağı (2017), Balkan Açmazı (2021).

 

Şiir:

 

Muhacir (1997), Aşkın Yüzleri (2014).

 

Gezi-Anlatı:

 

Göç Vakitleri (2000), Zaman Irmağı (2002). Ansızın Sonrası (2009, 2013), İspanya Baharı (2017), Avrupa Andıcı (2020).

 

KAYNAKÇA: Gülü Dikenleriyle Sevmek (Zaman, 15.3.1993), Gülü Dikenleriyle Sevmek (Genç Dost, Mart-Nisan 1993, sayı:7-8), Erdal Noyan’dan Bir Kitap: Gülü Dikenleriyle Sevmek (Çınar, Mayıs 1993), Sıddık Elbistanlı / Gülü Dikenleriyle Sevmek (Ozan, Temmuz 1993, sayı: 16), Osman Gazi Turaç / Gülü Dikenleriyle Sevmek ve Erdal Noyan (Güneysu, Temmuz-Ağustos 1993, sayı: 46), Gülü Dikenleriyle Sevmek (TYB Kültür ve Sanat Bülteni, Ekim 1993), Durdu Şahin / Günümüz Şairleriyle Gülşende Hasbihal – Mülakatlar (1995), Göç Edelim Noyan’la (Çınar, Şubat 2001, sayı: 75), Abdurrahim Karakoç / Göç Vakitleri (Akit, 28.5.2001), A. Vahap Akbaş / Göç Vakitleri (Taşra Edebiyat, Ağustos-Eylül 2001, sayı: 4), İhsan Işık / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004)  - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007),  Yusuf Dursun / Göç Vakitleri (Türk Edebiyatı, Ocak 2002, sayı: 399), Veysel Gültaş / Kadı Burhaneddin’den Günümüze Hukukçu Şairler Antolojisi (2003), Erdal Noyan kitapları (kidega.com, idefix.com, kitapyurdu.com, 27.09.2020).

SÖZ DUVAR VE KUŞLAR

1-

Herkes mevcutluydu önce söz vardı

Yerine yazdı herşeyi kalem

Kimi tohum gibi sardı toprağı

Sığmadı, dar geldi kimine âlem

 

2-

Kanatlanıp yeniden

Aşmak varken uçurumları

Yürüdük başka sevdalara

Söz eskidi

 

Kaim duvarlar ördüler

Kabullendik gönlümüzdeki duvarı

Yap / boz tanrıların esiri olduk

 

3-

Bozulmalı bu hesaplar

Bu sınır geçilmeli

Soylu kuşlar yüklenip

Uçurmalı yüreğimizi

Bir tohum niyetine

Düşürmeli toprağa

 

4-

Ölüm içimizde saklıdır bizim

Söz gününün hatırası

Ateşe karşılık gözlerimiz deniz

İtaat ve savaş ile süsleriz hayatı

Dürülünce zaman

Sûret kavuşur asla

 

5-

Gülderenler bahçesine diken olanın bile

Düşer elbet payına bülbül nağmesi

 

(Muhâcir, 1997 )

YÜREĞİ HIRPALANMIŞ ADAM

Karıncaları ürkütmeyen adamdı. Baltasını toprağa gömmüştü.

        Bir görünen, bir kaybolan takımındandır. Uzun süre gündemimden düşer; umulmadık bir vakitte ve yerde karşıma çıkıverir, enine geliştirdiği kocaman cüssesiyle.

        Dışı gamsız adamın içine sıkışır dertler. Bu yüzden gamsızlığına özenmezdim hiç. İçi dışına taşmış buldum onu bu kez. Neşeli adam keder haykırıyor! Kökünü böcekler kemirmiş sevgi ağacının. Aşırı hırpalanmış yüreği.

        Bir sen misin damarlarında öfke dolaştıran! Uyumsuz yanyanalıklara birliktelik denilen çağdayız. En yakını anlamıyor insanı; en yakını vuruyor. Acı bir tebessüm sızıyor vurulanın dudaklarından.

        Her çehrede en az bir gizli yara. Milyonlarca insan içinde herkes kendi bunalımında takılıyor. Kahkahalar sahte. Yüzler kireçli. Çoğu hayat birer ağıt.

        Adına bakma sen. Senin gücün sevmekte. Sen yenilirsen barış kaybedecek. Gönlünün şarkısını susturma.

        Vaktin birinde memleketin bir yerinde yine rastlaşmak üzere bırakıyorum seni. Kedersiz olsun yolun!

 

(Göç Vakitleri, 2000)

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör