Şair. 21 Nisan 1986, İstanbul doğumlu. İlköğrenimini Fethiye
İlköğretim Okulu’nda, ortaokulu Fatih’te Çapa Atatürk İlköğretim Okulu’nda, liseyi
Denizcilik Lisesi’nde ve yüksek öğrenimini Denizcilik Fakültesi’nde yaparak; denizcilik
mesleğinde 2008 yılından itibaren Uzak Yol Vardiya Zabiti olarak
gemilerde çalışmaya başladı. Halen hayatını ve çalışmalarını eşi Zeynep Sönmez
ile birlikte İzmir’de sürdürmektedir.
Emrah Sönmez’in “Dört Mevsim” başlıklı ilk şiiri 2011
yılında, Karabük’te çıkan Tay
edebiyat dergisinde yayımlandı. Şiir yayımlamayı daha sonra Eliz, Şiiri Özlüyorum, Dize, Lodos, Kar, Silgi, Kurgu, Temren ve Şiiristan dergilerinde
sürdürdü. İlk şiir kitabı “Yaka”,
2013 yılında yayımlandı.
KAYNAK: Bilgi Formu (2014), İhsan Işık / Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).
anonim türküdür kekemeliğin
gelin başında toplanırken çarşı
kuşlar yemleniyor yüzümde
karıncalanan göz utangaç burun
defosunu kaşıdığım akşam
uzanırken kakmalı bir tüneli.
kirpiklerimde yumuyorsun avcunu
dökülüyoruz mama kaşığından
-sütten kesilsindi körfez-
hantallaştıkça kırmızı
kişneyen cam oynak bir rüzgâr.
ütü yanığıydı adresiniz
bazen karşılık beklenmeyen bir merhaba
seyyarlaşan hayat kalaylanan tencere
yaprak gibi titriyor duvak.
en çok denizin kıyısında susuyor insan
kolunda dilsiz bir yaşlılık
mendilinde unutulmuş gözyaşı
kangren sarmaşık gibi sarıyor bacaklarını.
çantalarda yaşıyorum gençliğimi
adres yakalı toy sokağı
uzuv budanıyor hastanede
bavulun gözünde yer kalmıyor.
en çok denizin kıyısında susuyor insan
karanlık boşalan bir sürahiyi
aynı ölçüde dolduramıyor aydınlık
aradaki farkla besleniyor zaman
siyah beyaz bir resim çiziyor duvarlar.
canımızı nakış gibi işlesindi kadın
enkaza dururken Zülküf kıyıları
soyarak kabuğunu eşyanın
ilaç ilaç beklemeseydik denizi
bir cami avlusunu doldurmasaydı rüzgâr.
duvara gömüldükçe kollar
kirli cam parlak dudak sıcak alkol
şişman kapılarda mermer yankı.
bir fiil boşalıyor bardaktan
yüzüm geceye ayna
masanıza uzanıyor kulaklarım
ama kim verecek suya nefesini
kartlaşmış gözlerime sormayın
bir çift kadeh karantina.
