Ayten Mutlu

Şair

Doğum
06 Ekim, 1952
Eğitim
İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi
Burç

Şair. 6 Ekim 1952, Bandırma / Balıkesir doğumlu. Bandırma Lisesinden sonra başladığı Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesindeki öğrenimini üçüncü sınıfından ayrılarak yarım bıraktı. Daha sonra İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesini (1975) bitirdi. 1977’den itibaren Merkez Bankası İstanbul Şubesinde çalışarak 1998 yılında emekliye ayrıldı.

İlk deneme, öykü ve şiirleri, ortaokul yıllarından başlayarak yerel gazetelerde yayımlandı. Şiir, deneme ve çevirileri sonraki yıllarda İmece, İnsancıl, Evrensel Kültür, Edebiyat 81, Varlık, Atika, Milliyet Sanat, Gösteri, Sombahar, Yeni Biçem, Düşlem, Şiirlik, Yazko Edebiyat, Oluşum, Pen Edebiyat Seçkisi, Edebiyat ve Eleştiri, Başka, Islık, Bahçe, Şiir Oku, Güzel Yazılar, Ludingirra, Öteki-Siz, Papirüs dergilerinde yer aldı. Lirik, akıcı, çarpıcı metaforlarla zenginleştirdiği bir dille yazdığı şiirlerle tanındı. İçli, kırılgan, ama kararlı ve tutkulu bir kadın imgesini şiirinin özüne koymaya çalıştı. Orhan Koçak, onun için “post-romantik bir düşbozumu deneyiminin tadını çıkaran şairlerden” yorumunu yaptı.

“Yaşanmışlıklar, yaşan(a)mamış-lıklar, düşlenmişlikler çizgisinde gelişen; kesişmeler, paylaşmalar, kopmalar, yükseliş ve inişler, örtüşmeler ve aynı düşmeler ekseninde hazların, doyumsuzlukların, düşkırıklıklarının, hüzünlerin, iç sorgulamalarının, anlamlandırmaların inişli-çıkışlı tansiyon ritmiyle seyreden bir serüvenin ışığında Ayten Mutlu ve şiiri için söylenebilecek şey: Dünyaya, yaşama ve yaşadıklarına bakışı, onları anlamlandırışı, lirik, akıcı, çarpıcı metaforlarla bezeli bir dille şiirleşiyor. Coşkusu ve hüznü son derecede yalçınlıklar yaratan bir seyir izliyor. Doruklar, fay kırılmaları, çöküntüler... Şiddet birimi çok yüksek bir seyir ve dil. Ama, hep kadınsı bir seçimle. Yumuşak, içli, lirik, olgulara, iç fırtınaları ve kanamalarıyla getirdiği yorumlar; içli, kırılgan, ama kararlı ve tutkulu kadın imgesinin, iç ve dış gözleriyle bakışı, tutkunun, hazzın ve acının yüksek titreşim dozu...onun şiirinin özünü oluşturuyor.” (Fikret Demirağ)

ESERLERİ (Şiir):

Dayan Ey Sevdam (1984), Vaktolur (1986), Seni Özledim (1990), Kül İzi (1993), Denize Doğru (1996), Çocuk ve Akşam (1999), Taş Ayna (2004), Yitik Anlam Peşinde (2004), Ateş Külleri (seçme şiirler, 2006).

HAKKINDA: Bedihan Tamsöz / Osmanlıdan Günümüze Kadın Şairler Antolojisi (1994), Mehmet Aydın / Ne Yazıyor Bu Kadınlar (1995), Oğuz Özdem / Ölümün Dolayında Gezinen Şair (söyleşi) - Gültekin Emre / Rüzgârın Bekleme Odasındaki Şair - Fikret Demirağ / Sükûnet Denizinde Hüzünlü Bir ‘Sappho’ İzleği... (Cumhuriyet Kitap, 8.7.1999), TBE Ansiklopedisi (2001), Serdar Koçak (Radikal Kitap, Mayıs 2002), 18.7.2002), Budala (Kasım-Aralık 2002), Hilal Karahan (Kül Eleştiri, Aralık 2004).

 

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör