Hekim, tarihçi, şair (D. ?, İstanbul - Ö.
1826, Tire / İzmir). Çeşitli bilim adamlarından tıp tahsili gördü. Vakanüvis
Ahmed Asım’ın ölümünden sonra vakanüvisliğe (3 Ekim 1819) atandı. Tarih’i
1808-20 yıllarını kapsar. 29 Eylül 1825’te vakanüvislikten azledildi ve
Bektaşîlik suçlamasıyla Tire’ye sürgüne gönderildi. Hekim olarak da ünlüdür.
BAŞLICA ESERLERİ:
Tarih (4 cilt), Dîvân-ı Eş’âr, Hamse-i Şânîzâde, Mi’yârü’l-Etıbbâ,
Kavânînü’l-Asâkiri’l-Cihâdiyye, Usûl-i Sakk, Tenbîhât-ı Hükümrân bâ-Serakserân,
Tanzîm-i Piyâdegân ve Süvarîyân, Mir’âtü’l-Ebdân fî teşrîhi A’zâi’l-İnsân,
Kânûnu’l-Cerrâhîn, Istılâhât-ı Etibbâ, Müfredât-ı Eczâ-yı Tıbiyye, Tarifat-ı
Sevâhil-i Deryâ.
KAYNAK: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri III (1975), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri
(c. I, 1999), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
