Şair ve yazar. 4 Eylül 1959, İstanbul doğumlu.
Turhan Mediha Tansel İlkokulu, Kabataş Erkek Lisesi (1977) ve İstanbul
Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Siyaset ve Kamu Yönetimi Bölümü (1981)
mezunu. İlk ürünü, Sanat Olayı dergisinde (1981) yayımlanan “57’liler
ve Kimlik Bunalımı” başlıklı bir araştırma yazısıydı. Daha sonra özellikle
gençlerin duyarlıklarına seslenen yazılarıyla geniş bir okur kitlesine ulaştı.
Çalışmalarını İstanbul’da sürdürdü. Türkiye Yazarlar Sendikası, Sokak Çocukları
Derneği, Edebiyatçılar Derneği üyesidir.
1984 yılından itibaren mizah yazıları, deneme
ve röportajları Cumhuriyet gazetesi başta olmak üzere Özgür Gündem,
Güneş, Aydınlık gazeteleri ile Sanat Olayı ve Deli, Leman gibi
mizah dergisinde yer aldı. 1993 yılından itibaren sürekli olarak Leman
dergisinde yazdı.
“Şehirden Bir Çocuk Sevdin Yine’yi oluşturan
şiirler toplamının öznesinin tinsel dünyasında şehir kavramı, sosyolojik ve
mimari bir kategori olmaktan çok, siyasal içerikli bir kategoridir. Ve yukarıda
ayrımını yaptığım ikili dünyanın marjınal karşıtı alanı oluşturduğu
kanaatindeyim. Cezmi Ersöz’ün Şehirden Bir Çocuk Sevdin Yine’sindeki şiirleri
bir sonuç durumunun şiirdir bir başlangıç durumunun değil.” (Yücel Kayıran)
“Cezmi Ersöz yazılarının, en az kendine özgü
bir insanilik yaratmak dediğim özellik kadar temel nitelikte sayılması
gerekecek olan diğer iki özelliği, hem söz konusu tehlikeleri göğüslüyor, hem
de bu yazıların benzersiz ve yaratıcı metinler olmasını sağlıyor: 1) Her boydan
iktidarın ‘dışında ve karşısında’ duruş, 2) Yabancılaştırıcı etki.” (Necmiye Alpay)
“Cezmi’nin yazılarının öznesi, en büyük
yardımı bazı yazılarında geçen o ‘beceriksiz, acemi, ürkek, çekingen’
kişilikten alıyor bence. Haklı olmaktan bile utanan, haklı bile çıkamayacak kadar
çekingen o zayıf varlık, bir kayıt makinesi gibi çalışıyor. Kendisi ses
çıkarmadığı için bütün sesleri, bütün kımıltıları kaydediyor. Duruyor,
bekliyor.
“Aşk’ın kipidir beklemek. Ama gelecek de
geçmiş olduğu için vardır: O ‘tatlı yanma’ başladığında hep çok geç
kalınmıştır, her zaman çok erken ve çok geç. Mutluluk, hakkını veremediğimiz
güzel bir gün gibi, arasıra arkasına dönüp bakarak uzaklaşır, kırgın mı alaycı
mı belli değil.” (Orhan Koçak)
ESERLERİ:
DENEME: Kafka Market (1991;
eklemelerle, 1995), İstisnalar Kaideyi Bozar (1992), Ancak Bir
Benzerim Öldürebilir Beni (1994), Hayat Bir Emrin Var mı? (1993), Saçlarının
Kardeş Kokusu (1995), Annelik Oyunu Bitti (1996, 1999), Kırk
Yılda Bir Gibisin (1997), Annelik Oyunu Bitti (1999), Yine
Seninle Geldi Hayat (2002), Açıkla Bana Bu Işığı (Portre) (2003), Suçtur
Umutsuzluğa Kapılmak (2004), Ölürsem Beni Seninle Ararlar Şimdi (2004),
Cezmi Ersöz’e Mektuplar (2005), Zarfını Ben Açardım Sana Yazdığım
Mektupların (2005).
ARAŞTIRMA-RÖPORTAJ: Son Yüzler (1994), Haritanın
Yırtılan Yeri (1994).
ÖYKÜ: İçime Gir Ama Sigaranı Söndürme
(1999), Bana Türkçe Bir Ekmek Ver (2000).
ŞİİR: Şehirden Bir Çocuk Sevdin Yine
(1993), Yok Karşılığı Yüzünün (yazılar, şiirler, 1997), Hayallerini
Yak Evi Isıt (yazılar, şiirler, 1998).
MEKTUP: Şizofren Aşka Mektup (2001).
HAKKINDA: Yücel Kayıran / Kendi Hayatımla Yüz
Yüze Geldim Yine (Sombahar, sayı: 16, Mart-Nisan 1993), Necmiye Alpay / Bir
İnsanîlik Yaratıcısı Cezmi Ersöz - Akgün Akova / Cezmi Ersöz Adında Bir
İstiridye (Cumhuriyet Kitap, sayı: 474, 18.3.1999), Misafir Duygusuyla
Yaşıyorum Bu Dünyada (söyleşi, E dergisi, Mayıs 1999), Behçet Necatigil /
Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve
Yazarlar Sözlüğü (6. bas. 1999), Arka Sokağın Şiiri (Radikal, 23.6.2000),
Dinçer Sezgin / Türkçe Bir Ekmek (Cumhuriyet Kitap, 29.3.2001), Cezmi Ersöz /
Yine Seninle Geldi Hayat (2002), Kaçak Yayın (Ekim 2003), Söyleşi (Derkenar,
sayı: 3, 31.5.2004), Cumhuriyet Kitap (20.5.2004), Sabah (24.1.2004), Orhan
Koçak / Açıkla Bana Bu Işığı (Cezmi Ersöz, 2005).
