Eğitimci, yazar ve çevirmen (D. 15 Mart 1923, Balıkesir – Ö. 2 Eylül 2017, Balıkesir). Annesi Fethiye Hanım, babası Basri Bey’dir. Çocukluğu ve gençliği 2. Dünya Savaşı yıllarında yoksulluk içinde geçti.
Balıkesir
Namık Kemal İlkokulu ve Balıkesir Lisesini bitirdikten sonra Gazi Terbiye
Enstitüsünü kazandı. Buradan önce Fransızca öğretmeni olarak mezun oldu. Sonra
kendi çabasıyla İngilizce öğrenerek aynı okulun İngilizce bölümünden de öğretmen
olarak bir daha mezun oldu.
Sırasıyla
Mustafakemalpaşa, Kırkağaç, Edremit ve Silivri liselerinde, Maçka Tekniker
Okulu’nda Fransızca ve İngilizce öğretmenliği yaptı. 1969’da TÖS (Türkiye
Öğretmenler Sendikası) boykotuna katıldığı için adli takibata uğrayarak,
görevinden üç ay uzaklaştırıldı.
1975
Mayıs’ında, 29 yıl süren öğretmenliğin ardından İstanbul’dan emekli olarak
memleketi Balıkesir’e döndü. Artık özgürce bütün zamanını çok istediği çevirmenlik-yazarlık
çalışmalarına verme fırsatını buldu. Öyle ki kendini emekli gibi değil, iş
değiştirmiş gibi duyumsadı.
Yoğun
ilgi alanları felsefe, bilim felsefesi, diyalektik, estetik ve Aydınlanma
tarihi oldu.
Yazı
ve çevirileri Varlık, Düşün, Broy, Karşı
Edebiyat, İnsancıl, Yazko Felsefe, Düşün Yayınevi’nin Felsefe dergilerinde
yer aldı. Balıkesir’de çıkan Yeni Haber
gazetesinde de bir dönem yazdı.
1956’da
hayatını birleştirdiği Fevziye Ersin Hanım’la evliliğinden iki çocuk babasıydı.
Yazarlar
Sendikası üyesi ve Edebiyatçılar Derneği “Onur Üyesi”ydi.
ESERLERİ
TELİF: Çağdaşlaşma Süreci ve Kemalist Türkiye (2000)
ÇEVİRİ: Başeğmeyenler (Tek roman çevirisi, Boris
Garbatov, 1979), Gerçekliği Sanatsal
Özümsemenin Bilimi-Estetik (Avner Ziss, 1984), Picasso ile Konuşmalar (Brassai, 1985), Sahici Mucizeler (Max Jacob’un Apollinaire’e mektupları ve yaşam
öyküsü (Andre Billy, Ortak Kitap-1986), Yeni
Fizik Kuvantumları (Louis de Broglie, 1992), Açık Yapıt (Umberto Eco, 1992), Asal
Gerilim (Thomas Kuhn, 1994), Varoluşçuluk
(Paul Folquie, 1995), Biyolojide Diyalektik Yöntem (İvan
Frolov, 2005), Yapma Cennetler
(Charles Baudelaire, 2008), Diyalektiğin
Kategorileri ve Yasları (Aleksandr Şeptulin, 2013).
KAYNAKÇA: İbrahim Oluklu / Yakup Şahan’ı Anlatmak (Akatalpa, Mart
2014, sayı: 171), Ahmet Uysal / Yakup Şahan Sokağı (Şiir, Yaklaşım, Temmuz 1996).
YAKUP ŞAHAN
SOKAĞI
AHMET UYSAL
Nedense hep yağmurlu günlerde
geçerim Yakup Şahan Sokağı'ndan
Bilirim ki hüzün eğimlidir orada
aşk ipliğine tutunan yalnızlık
Camların buğusuna karışırken
esrarlı Baudelaire çevirileri
Islak bir kumru ötüşüyle aralanır
Açık Yapıt'ın günbatımı kapağı
Yakup Şahan Sokağı: üç defa aşk
ıslığı çalmaktır yıldızlara
Yakup Şahan Sokağı: üç defa güze
çevrilmesidir Balıkesir evlerinin
(Ahmet Uysal, Yaklaşım, Temmuz 1996)