Osmanlı devlet adamı, vali, sadrazam, İstanbul Belediyesi başkanlarından (D. 1834, İstanbul – Ö. 1890, İstanbul). Kapı Çuhadarı Hasip Ağa’nın oğludur. İlk tahsilden sonra biraz Arapça ve Farsça okudu. On beş yaşlarında Babıali’ye girdi. 1869’da Şûra-yı Devlet Evrak Müdürü, sonra Gemlik kaymakamı, Çatalca Mutasarrıfı oldu. 1877’de Bosna Valisi, bir yıl sonra Halep Komiseri oldu. Vezirlik rütbesi almış, eşkıya tutmakta şöhret kazanmıştı. Halep'ten İstanbul'a getirilip önce Muhacirin Komisyonu Reisi ve 1879’da Şehremini olarak tayin edildi. On yıl bu vazifede kalmış, Ölümüne yakın uzun hastalığından dolayı azledilmişti. O yıl sonunda öldü ve Sultan Mahmut Türbesi bahçesine gömüldü.
Şehreminliği zamanında Terkos su kumpanyası ile Gazhane’nin kuruluşu, bazı şehir yollarının yapılması ve ağaçlanması gibi epeyce faydalı işler başarılmıştır. Küçük rüşvetlere tenezzül etmemekle beraber Kantar Varidatı Mültezim ile Dolmabahçe Gazhanesinden her yıl toptan rüşvet alırmış. Eli pek açık olup etrafındakilere ihsanlar dağıtmak âdeti imiş. İkinci Abdülhamid devrinin halk arasında kötü iz bırakan vezirlerindendir. Sefih bir adam olan damadı Kemal Bey’in Mazhar Paşa’nın ölümünden biraz sonra Köprü açıkken, bunu söyleyen memurları dinlemeyerek, arabası ile birlikte denize düşmesi ve sarhoşluk keyfine kurban gitmesi o zamanların hatırlarda kalan olaylarındandır.
KAYNAK: İbrahim Alâeddin Gövsa
/ Türk Meşhurları (1946).
