Oyun yazarı. 12 Ağustos 1931, Ankara doğumlu. Tam adı Neyyire Muhterem Ülker Köksal. Mimar Kemal İlkokulu (1943), Ankara Kız Lisesi (1950), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Maliye Bölümü (1955), Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü (1959) mezunu. Ayrıca Fransa’da Yüksek İdarecilik Okulunda öğrenimin gördü (1961-62). DSİ Genel Müdürlüğünde hesap uzmanı (1955-57), TODAİE’de asistan (1957-60), İktisadi Devlet Teşekküllerini Yeniden Düzenleme Komisyonunda uzman (1966-68), TRT Program Etüt Planlama Dairesinde araştırma ve planlama uzmanı (1969-72), Karayolları Genel Müdürlüğü Eğitim Dairesinde uzmanı (1975-78), Kültür Bakanlığında danışman (1978-80), Ankara Üniversitesi DTCF Tiyatro Bölümünde öğretim görevlisi (1990-95), Uluslararası Çocuk ve Gençlik Tiyatroları Birliği (ASSİTEJ) Türkiye Merkezi kurucu üyesi olarak görev yaptı. TRT için “Susam Sokağı” programında başyazar olarak çalıştı.
İlk
ürünü 1946’da Yıldız dergisinde yer almıştı. Makaleleri 1963’ten
itibaren İmece, Sanat Rehberi, Çağdaş Türk Dili, Sanat Penceresi, Çocuk
Tiyatrosu Dergisi, Mülkiyeliler Birliği, Ankara Devlet Tiyatrosu Dergisi, DTCF
Araştırmaları Dergisi, Gündoğan Edebiyat dergilerinde yayımlandı. TRT’nin
1970 Sanat Ödülleri yarışmasında üç başarı ödülü birden aldı. Dağ Denize
Kavuştu oyunuyla Türk Ticaret Bankasının 1973 Çocuk Piyesi Yarışmasında
ikincilik ödülünü, Pınar’ın Başına Gelenler ile 1979’da Arkın Çocuk
Edebiyatı Yarışmasında üçüncülük ödülünü, Besleme adlı oyunuyla 1979’da
Ankara Sanatsevenler Derneğinin En iyi Yazar ödülünü, Adem’in Kaburga Kemiği
ile aynı yıl İş Bankası Oyun Yarışmasının üçüncülük ödülünü, Uzaklar
ile 1984’te Enka Vakfı Bilim ve Sanat Yarışması üçüncülük ödülünü ve 1986 İsmet
Küntay En İyi Oyun Yazarı ödülü ile Sanat Kurumunun 1986’da En İyi Oyun Yazarı
ödülünü kazandı. Konusunu günlük hayattan aldığı oyunlarında eleştirel bir
bakış açısı ortaya koydu.
“Köksal,
başkişilerini yakın ve uzak çevreleri içinde inceliyor. Böylece oyunlarına,
toplumsal-ekonomik-ekinsel ayrımların ortadan kaldırılmadığı, geçen zaman
içinde değişen ve eskileriyle çelişen değerlerin bir türlü dengelenemediği bir
toplum yapısı içinde çok yönlü açmazlarını yaşayan kadınlı erkekli bir dolu
insanın birbirinin sırtına yüklediği sorunların birçoğunu da yerleştiriyor.
Köksal’ın tiyatrosunda yaşanan bireysel acılarla toplumsal sorunlar
birbirlerinden ayrılmaz bir bütünlük oluşturuyor.” (Ayşegül Yüksel)
ESERLERİ:
OYUN:
Sacide (1972), Besleme (1975), Gün Dönerken (1986), Yollar
Tükendi (1973), Uzaklar, Bir Garip Oyun (1978), Adem’in Kaburga
Kemiği (1980), Karagöz Trafikte (1987), Besleme (1990), Toplu
Oyunlar 1 (Uzaklar, Bir Garip Oyun, Sevdalı Fidanlar, Karanlıkta İlk
Işık-Kubilay, 1993), Toplu Oyunlar 2 (Kadın Dörtlemesi, Sacide,
Yollar Tükendi, Adem’in Kaburga Kemiği, Gün Dönerken, 1994), Toplu Oyunlar
3 (Kadın Üçlemesi, Besleme, Önce Sevgi, Dünyanın Yaşlı Çocukları,
1999).
ÇOCUK
OYUNU: Barış Gezegeni (1975), Ormanın Bekçileri (1975), Çocuk
Oyunları: Yarını Akıl Yapar (1973), Dağ Denize Kavuştu (1973),
Sırça Köşk (1975), Sevgili Kulübemiz (1985), Gül Emri (1985),
Çocuklar İçin Tiyatro Oyunları (On iki kısa oyun, 1994), Çocuklar
İçin Tiyaro Oyunları 2 / Düş Robotuyla Tarihe Yolculuk (19 kısa oyun, 1996),
Gökten Kaydı Üç Yıldız (1997), Kemal’in Askerleri (1998), Çocuklar
İçin Tiyatro Oyunları 3 (On iki kısa oyun, 1999).
MASAL:
Boncuk Adası (1996), Bana Çocukluğumu Anlat (1998), Annemle Kahve
İçmek (1999), Uzayda Kedi Var mı? (2004).
ÇOCUK
ROMANI: Uzaydaki Arkadaşım (1995), Ayşegül (1996), Dağ Denize
Kavuştu (1996), Sevgisayar (1997).
ARAŞTIRMA:
Teknokrasi ile De mokrasi Arasındaki İlişkiler (1963), TODAİE
Mezunları Hakkında Araştırma (Nabi Dinçer ile, 1968), TRT Kurumunun
Ekonomik Kültürel ve Toplumsal Kalkınmamızdaki Rolü (1970), Yazım
Kuralları (Mehmet Özgüven’le ortak çalışma, 1979).
RADYO
OYUNU (TRT): Mutluluğa Dönemeç (1964), Yaşarken Bilmediğimiz (1965),
Sıfıra Bir Var (1965), Bayram Geliyor (1972), Çifte Düğün
(1976), Sacide (1978), Eylül’de Güzel Bir Pazar Günü (1981), Dönüş
Yolunda Bir Çocuk (1982), Bir Umudun Ardından (1983), Önce Sevgi
(1987), Gülsüm Ana ve Çocukları (1989), Yeniden Doğmak (1992), Gönül
Gözüyle (1994).
RADYO
ÇOCUK OYUNU (TRT): Mutlu Prens (1964), Duruşma (1969), Pınar’ın
Başına Gelenler (1974), Oyun Bahçesi (1975), Sınıfta Seçim Var
(1975), Annenin Elleri (1976), Yarın Gurbet Olmasın (1979), Yarınları
Yapanlar (1983), Sevgili Kulübemiz (1989), Gül ile Ayşe
(1992).
TV
OYUNU (TRT): Taşlı Tarla (1975), Susuz Köy (1975).
TV
ÇOCUK OYUNU (TRT): Tutsak Meşe (1970), Elif’in Düşleri (1972).
HAKKINDA:
İbrahim Bergman / Bir Umut: Sacide (Barış, 18.10.1972), Zeynep Oral / Besleme
(Milliyet Sanat, 2.4.1979), Ayşegül Yüksel / Yalın Bir Oyun: Uzaklar
(Cumhuriyet, 21.3.1986), Ayşegül Yüksel / Adem’in Kaburga Kemiği (Gösteri,
Nisan 1986), Kent Oyuncuları Amerika’da (Milliyet, 24.2.1988), Can Kurultay /
Çağdaş Türk Edebiyatında Kadın Yazarlar (1993), Ayşegül Yüksel / Sahne Tozu
Yutmuş Kadınlar (Cumhuriyet, 10.4.1996), TBE Ansiklopedisi (2001).